خلاصة:
شیوع ویروس کرونا که از دسامبر 2019 از کشور چین آغاز شد، همه عرصههای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه ایران را تحت الشعاع قرار داد، نظام آموزشی را نیز که در همه جای دنیا غالبا مبتنی بر آموزش حضوری به شکل مستمر بود به چالش کشید. عمدهترین مسائل در برخورد با این موضوع غیرمترقبه، ناشناخته بودن و گستردگی آن است که همه نهاد آموزش از پیشدبستانی تا دانشگاه را درگیر کرده است. بحران کنونی بیماری همهگیر ویروس کووید 19، تغییرات چشمگیری را در سراسر جهان ایجاد کرد. در این راستا، هم سازمانها و هم مشتری/ ارباب رجوع بلافاصله به مدلهای دیجیتالی روی آوردند. در مقاله کنونی، مروری پیمایشی بر انواع مقالات مرتبط در ابعاد آموزش و پژوهشی در سه کشور ایران، ژاپن، کره جنوبی را بررسی کردیم که تدابیر و تمهیدات مشترک این سه کشور در مقابله با ویروس کرونا، در مراکز آموزش عالی چه بوده است.
ملخص الجهاز:
واژه هايکليدي: آموزش عالي، ويروس کرونا، ايران ، ژاپن ، کره جنوبي ٢ مقدمه بيماري کوويد ١٩ ناشي از کرونا ويروس اولين بار در دسامبر ٢٠١٩ در استان هوبي چين و در شهر ووهان با علائمي شبيه به ذات الريه شناسايي شد و بعد از آن به صورت تصاعدي در سراسر جهان پخش گرديد سازمان بهداشت جهاني در ١١ مارس ٢٠٢٠ آن را به عنوان يک بيماري عالمگير (پاندمي) معرفي نمود (٢٠٢٠ Alsoufi A) پاندمي کرونا چالش هاي اساسي در تمام بخش هاي اجتماع ايجاد کرده است به طوري که اثرات و پيامدهاي آن تا مدت ها در تمام جهان باقي خواهد ماند.
اين چالش و دغدغه نه تنها در کشور ما بلکه براي همه و کشورهاي جهان مطرح بوده است ، به گونه اي که نهادها و سازمان هاي بين المللي نظير سازمان يونيسف و بهداشت جهاني هم به تکاپو براي تدوين برنامه درسي و دستورالعمل ها و راهنماهاي آموزشي و تربيتي براي اين شرايط وادار شده اند (فتحي و همکاران ، ١٣٩٨) همه گير شدن جهاني کوويد ١٩موجب بروز پديده اي به نام "بحران کرونا" در ابعاد گوناگون شده است و يک تجربه جديد در مديريت و روابط اجتماعي وآموزشي و فرهنگي را رقم زده و باعث ايجاد تحولات بسيار زيادي گرديده است .
با شيوع پاندمي و تعطيلي دانشگاه ها و ديگر مؤسسات نظام آموزش عالي، گذار به نظام آموزش از راه دور و نحوه بکارگيري استراتژيها و ابزارهاي جديد آموزشي تکنولوژي محور به معياري براي آزمودن سرعت عمل و ميزان اثربخشي، سطح توسعه يافتگي، نحوه مديريت بحران دانشگاه ها و ديگر موسسات آموزش عالي در برابر اين رخداد ناگهاني و بي سابقه تبديل شده است (حبيبي الهام ٢٠٢٠).