خلاصة:
سبک زندگی ابعاد مختلفی دارد.بعد دینی نوع وحیانی سبک زندگی جوامع بشری محسوب می شود.و به مسلمانان آموخت گه چگونه معاش ومعاد خودرا براساس آموزه های اسلامی و وحیانی تنظیم کنند. سبک زندگی اسلامی پیوند با خویشاوندان و نیکی به آنان از راه های مهم رشد و تعالی و تقرب به خداوند متعال است . با توجه به اینکه در سال های اخیر سبک زندگی اسلامی متاثر از غرب قرار گرفته است باز خوانی سبک زندگی اسلامی با تحقیق در متون فقهی و استخراج الگوهای اصیل اسلامی از اهمیت ویژه ای برخوردار است . آیات و روایات تعالیم ودستوراتی را در ارتباط با خویشاوندان به عنوان الگوی سبک زندگی در اختیارما ن قرارداده است . عمل به آموزه های دین در رابطه با خویشاوندان سعادت فرد ، خانواده و در نهایت جامعه را تضمین می کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی الگوی سبک زندگی اسلامی در ارتباط با خویشاوندان با تاکید برآیات و روایات می پردازد.
ملخص الجهاز:
الگوي ارتباط با خويشاوندان با تاکيد بر آيات و روايات صله رحم اسلام تحکيم پيوندهاي خويشاوندي و استحکام روابط خانوادگي را به شدت مورد تاکيد و توجه قرار داده و صله رحم و رسيدگي به بستگان را به عنوان يک ارزش الهي واجب کرده است و خداي متعال آن را در رديف پرستش خويش قرار داده ، مي فرمايد:« خدارا بپرستيد و هيچ چيز را شريک او قرار ندهيد و به پدر و مادر و خويشان نيکي کنيد»١.
خداوند بزرگ که تمامي ابعاد وجود انسان و نيازهاي او را درنظر داشته و انسان را فطرتا فردي اجتماع گرا آفريده است ، صله رحم را نيز راهي براي پاسخگويي به نياز فطري انساني قرار داده تا به وسيله آن خود را به اجتماع متصل کند و از اثرات مادي و معنوي اين فريضه الهي بهره مند شود.
« اکرم عشيرتک ، فانهم جناحک الذي به تطير، و اصلک الذي اليه تصير، و يدک التي بها تصول ؛» پيوند و ارتباط با خويشاوندان که در لسان شرع صله رحم ناميده مي شود؛ به اين معني که کساني که از طريق پدر و مادر به انسان منسوبند، مورد احترام خاص قرار گيرند تا جايي که در تمام امور به آنان رسيدگي شود و اين پيوند و آگاهي از حالات يکديگر را تا پايان عمر از دست ندهند( حيدري نراقي،١٣٩١،ص ٢٨٩).
سبک اسلامي در صله رحم با خويشاوندان حمايت جاني مي توان گفت که بزرگ ترين مرتبه صله رحم ، رسيدگي جاني به خويشان است و آن در جايي است که جان يکي از بستگان در خطر باشد که در اين صورت وي بايد تا پاي جان بايستد و از خويشاوندان خود ـ در چارچوب اسلام و معيارهاي مکتبي ـ دفاع کند، تا ضرر را از او دفع نمايند.