خلاصة:
حقوق دیپلماتیک را امروزه به مثابه شاخه ای از حقوق بین الملل میدانند که تاثیرات عمیقی بر روابط میان کشورها نهاده است.
چیزی که در حقوق دیپلماتیک اهمیت عمده دارد، اعمال و نظامات روابط خارجی دولتها است. اساسا اصول و قواعدی که در
نظام روابط سیاسی خارجی فیمابین دولتها بر آن استوار است را حقوق دیپلماتیک مینامند. جدا از نهاد برتر دولت، ذیل آن،
نمایندگان و نهادهای رسمی دولت در ساحت دیپلماتیک میباشند که مطابق حقوق بین الملل، دارای مصونیت های قانونی متاثر
از حقوق دیپلماتیک هستند. مصونیت دیپلماتیک شاخه ای از همان مصونیت قانونی است که بنا به ملاحظات قانونی به شخص
دیپلماتیک اعطا میشود. در این میان، با رشد و گسترش دیپلماسی و تقویت و اهمیت آن در روابط بین الملل، توجه به حقوق و
مصونیت های دیپلماتیک نیز افزایش یافته است. از این رو، در تحقیق حاضر کوشش شده است تا ضمن تعریف حقوق
دیپلماتیک، عناصر و مولفه های اصلی آن و اشاره به برخی از مزیت های حقوق دیپلماتیک، به نقش سازمان ملل و سازمانها و
کمیسیون های مربوطه از جمله کمیسیون ١٩٦١ وین در تدوین حقوق دیپلماتیک در سده بیستم میلادی اشاره میکنیم.
روش شناسی تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است و روش گردآوری کتابخانه ای و ابزار آن، فیش برداری است. یافته های
تحقیق نشان میدهد که تعاملات و درگیریها و افزایش مشکلات فیمابین کشورها در سطح بین المللی، نهادهای بین المللی
نظیر سازمان ملل را مجبور به تدوین یک سری حقوق دیپلماتیک نموده که از طریق آن نمایندگان کشورهای متخاصم و
درگیر، بتوانند تحت لوای آن به روابط دیپلماتیک و توسعه دیپلماسی در دنیا ادامه دهند.
ملخص الجهاز:
در اين ميان ، با رشد و گسترش ديپلماسي و تقويت و اهميت آن در روابط بين الملل ، توجه به حقوق و مصونيت هاي ديپلماتيک نيز افزايش يافته است .
زيرا اگر حقوق بين الملل که قواعد ايجاد رابطه و حضور در صحنه هاي بين المللي را براي دولت ها فراهم ميکند، را به مثابه مرجع در نظر بگيريم ، در آن صورت خواهيم فهميد که روابط ديپلماتيک که سرچشمه و خاستگاه آن ايجاد قواعد بين المللي بوده است ، به هيچ عنوان از قاعده عرفي بودن حقوق خارج نيست .
اما در اين ميان ، موضوعي که توسط محققان در موارد قانوني هميشه مورد بحث و توجه آنها بوده است ، تدوين حقوق ديپلماتيک در شرايط پيش از تاريخ به ويژه در تمدن هاي يونان باستان و روميان و ...
يافته هاي تحقيق اصول حقوق ديپلماتيک در حقوق بين الملل هرگاه در مورد اولين شرط برقراري ديپلماتيک صحبت ميکنيم ، بايد به ماده ٢ کنوانسيون ١٩٦١ وين اشاره کنيم که ميگويد اگر طرفين آن روابط کشورها باشند و به بيان ديگر اين نوع روابط منحصر به کشورها است .
(ضيايي بيگدلي، ١٣٩١: ٤٧) - رضايت متقابل کشورها: اگر بخواهيم ماده ٢ کنوانسيون ١٩٦١ وين را بار ديگر مورد بررسي قرار دهيم ، ميتوان مهم ترين شرط برقراري روابط ديپلماتيک را استخراج کنيم .
- دعاوي مربوط به فعاليت هاي تجاري يا حرفه اي خصوصي در کشور پذيرنده (ضيايي بيگدلي، ١٣٩١: ١٧٧) ٣- مصونيت قضايي: حقوق بين الملل نوعي مصونيت قضايي براي ماموران ديپلماتيک در نظر گرفته است .