خلاصة:
این پژوهش با هدف بررسی روش های تامین منابع مالی شهرداری هـا در توسـعه و عمـران شـهری انجـام شـد. روش تحقیـق
کتابخانه ای با استفاده از کتب، مقالات و پایان نامه و... انجام گرفت. اولین و مهم ترین محدودیت بـرای حـل مسـائل شـهری و
ناکارآمدی خدمات رسانی در بیشتر شهرها درکشورهای درحال توسعه از جمله ایران ناشی از فقدان منـابع مـالی کـافی، نظـام
ناکارآمد مدیریت و برنامه ریزی هزینه است. امروزه اولویت های اداره شهرها به خصوص شهرهای بزرگ در دنیـا تغییـر زیـادی
کرده که یکی از این اولویتها، تامین منابع مالی پایدار شهرداری هاست. با مقایسه ای به نحوه اداره شـهرهای بـزرگ دنیـا بـه
این نتیجه می رسیم که تنها منبع پایدار درآمد برای اداره بهینه شهر مشارکت شهروندان در اداره شهر مـی باشـد، امـا در ایـن
زمینه نیاز است که شهرداریها فرهنگ سازی کرده و با درنظر گرفتن مشوقها و تخفیف های ویـژه جایگـاه مشـارکت مـالی
شهروندان را نهادینه نمایند.
ملخص الجهاز:
مطالعات در زمينه تجارب کشـورها در زمينـه ي دسـتيابي بـه درآمـدهاي شهري جديد و اصلاح آن ها همگي بر اين موضوع اتفاق نظر دارند که کسب درآمد و تامين منابع مالي شهري به منظور ايجـاد کالا و خدمات مورد نياز شهروندان ، ضمن اينکه يکي از اهداف اساسي هرجامعه شهري است ، چنانچه اين گونه درآمـدها سـبب کاهش شرايط کيفي زندگي گرديده و کيفيت زيستگاههاي انساني (شهرها) را به خطر بيندازد، بـه عنـوان درآمـدهاي پايـدار و درآمدهاي سالم (مطلوب ) تلقي نمي گردند.
با مقايسه اي بسـيار سـطحي و گـذرا و مقايسـه کشـورهاي آلمان ، اندونزي، انگليس ، فرانسه وتايلند که نمونه اي از کشورهاي در حال توسعه و توسعه يافته هستند و نيز شـهر تهـران کـه کلانشهري رو به توسعه است مي توان دريافت که درآمدهاي ناپايدار کنوني شهرداري ها کـه بـيش از همـه بـه فـروش تـراکم وابسته است نمي تواند متضمن رشد منطقي در اين کلانشهر باشد و در واقع بدون داشتن درآمدهاي پايـدار نمـي تـوان انگيـزه زيادي براي اجراي پروژه هاي طولاني و کليدي ايجاد کرد.
مطالعات در زمينه تجارب کشورها در زمينه ي دستيابي به درآمدهاي شهري جديد و اصلاح آن ها همگي بر اين موضوع اتفاق نظر دارند که کسب درآمد و تامين منابع مالي شهري به منظور ايجاد کالا و خدمات مورد نياز شهروندان ، ضمن اينکه يکي از اهداف اساسي هرجامعه شهري است ، چنانچه اين گونه درآمدها سبب کاهش شرايط کيفي زندگي گرديده و کيفيت زيستگاه هاي انساني (شهرها) را به خطر بيندازد، به عنوان درآمدهاي پايدار و درآمدهاي سالم (مطلوب ) تلقي نمي گردند.