خلاصة:
اﻣﺮوزه ﻃﺮحﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪی ﺷﻬﺮی در ﮔﺴﺴﺘﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﺎ ﺳﻨﺖ ﮔﺬﺷﺘﻪی ﺧﻮد و ﺑﺎ ﻣﺤﻮرﯾﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺳﻮاره در ﻓﻀﺎیﺷﻬﺮی و ﮐﻢرﻧﮓ ﺷﺪن ﺣﻀﻮر ﻋﺎﺑﺮان ﭘﯿﺎده ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ. اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﺗﻌﺎﻣﻼتاﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﮐﯿﻔﯿﺖ، اﻣﻨﯿﺖ، ﺳﺮزﻧﺪﮔﯽ و... در ﻓﻀﺎیﺷﻬﺮی ﺷﺪهاﺳﺖ. ﺑﻪﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ، ﺧﻠﻖ ﻓﺮﺻﺖ ﻗﺪمزدن ﺑﺎ اﺣﺪاث ﭘﯿﺎدهراه در ﺷﻬﺮﻫﺎی ﻣﻌﺎﺻﺮ روﯾﮑﺮدی ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺟﻬﺖ اﯾﺠﺎد و ارﺗﻘﺎی ﺣﺲدﻟﺒﺴﺘﮕﯽﺑﻪﻓﻀﺎیﺷﻬﺮی ﺑﺎﺷﺪ. از اﯾﻦرو در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻗﺎرن ﺳﺎری ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﺧﯿﺎﺑﺎنﻫﺎی اﺻﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰﺗﺠﺎری اﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻧﯿﺰ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﮔﺮدد؛ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪی ﻣﻮردی ﭘﮋوﻫﺶ، ﺑﺎ ﻫﺪف ارزﯾﺎﺑﯽ اﺛﺮ اﺟﺮای ﻃﺮح ﭘﯿﺎدهراه، ﺑﺮ دﻟﺒﺴﺘﮕﯽﺑﻪﻓﻀﺎیﺷﻬﺮی اﺟﺮا ﮔﺮدﯾﺪ. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻈﺮ ﻣﺎﻫﯿﺖ، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و از ﻟﺤﺎظ روش، ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪی آﻣﺎری ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺮاﺟﻌﺎن ﭘﯿﺎده و ﺳﻮارهی ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻗﺎرن ﺳﺎری ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﻧﻤﻮﻧﻪی آﻣﺎری ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان 300 ﻧﻔﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮔﺮدﯾﺪ؛ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺑﺰار ﮔﺮدآوری دادهﻫﺎ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪی ﻣﺤﻘﻖﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدهاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ 0,862 ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮔﺸﺖ. در اﻧﺘﻬﺎ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از ﻧﺮماﻓﺰار SPSS و از روش آزﻣﻮن T- اﺳﺘﯿﻮدﻧﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﺣﺎﮐﯽ از آﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎی آﺷﻨﺎﯾﯽ و ﺧﻮاﻧﺎﯾﯽ در اﯾﻦ ﺧﯿﺎﺑﺎن در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﺑﻮده و ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎی ﻗﻠﻤﺮوﯾﺎﺑﯽ و ﺷﺨﺼﯽﺳﺎزی در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﻗﺮار ﻧﺪارﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ رﺗﺒﻪ و ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻌﺎﻣﻞ رﻓﺘﺎری در ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮﯾﻦ رﺗﺒﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ملخص الجهاز:
با ادامه روند موجود و توجه فزآينده به نيازهاي حرکت سواره و غفلت از سازماندهي و برنامه ريزي براي حرکت پياده به تدريج موجبات حذف پياده از فضاي شهري فراهم شد و فضاهاي شهري به جاي آن که مردم را به مکث و حضور و برقراري مراودات اجتماعي دعوت کنند، آن ها را به فرار تشويق ميکند و تجربه ديدن و ديده شدن به عنوان يکي از مهم ترين نيازهاي انسان به درستي رخ نميدهد و اين عدم حضور و ارتباط مردم با فضاي شهري، خود زمينه ساز بروز کاهش امنيت و ايمني، کاهش فعاليت هاي مراقبه ، توسعه و حفظ محيط از طريق نزديکي با آن و عدم بروز رفتارهاي پاسخگو و متعهد در قبال مکان ، عدم تلاش براي ارتقاي کيفيت مکان و افول کيفيات فضاي شهري و کاهش رغبت به تداوم حضور در بين شهروندان ، فردگرايي، بيتفاوتي نسبت به شهر و اجتماع پيرامون و افزايش ميزان جرائم و ساير بحران هاي اجتماعي، فرهنگي و هويتي ميباشد.
در تعريفي ديگر از پياده مداري ميتوان عنوان نمود که ، پياده راه سازي عبارت است از ايجاد خيابان ها يا فضاهايي که بخش عمده ي آن ها از ترافيک وسايل نقليه آزاد است (٢٨٥ :٢٠٠٨,Cowan) و ايجاد خيابان ها يا فضاهاي رها از آمد و شد سواره نيز 1 Walkability 2 Wang, Li, Yu, He & Zhen 3 Zheng, Song, He, & Shen 4 John Butchbr 5 Nosal 3 تعريفي از پياده مدار کردن محورهاست (کاشانيجو، ١٣٩٣: ٥٥).
Place identity and sustainable urban regeneration: public space in canberra city centre, international journal of sustainable development and planning, 12(4):734-743.