خلاصة:
هفتمین مقاله در «اخلاق مدیریت در حکومت مهدوی» و اولین مقاله نظردهی از سلسله مقالات مباحث اجتهادی در بنیاد فقهی مدیریت اسلامی است. در چند مقاله اولیه بحث آکادمیک شده است و زمینه ای برای یافتن موضوع در بحث اجتهادی و یافتن سوالات اصلی و فرعی بود. در بخش اجتهادی از منابع مختلف خصوصا اسلامی استفاده می کنیم. بعد از نوشتن مقالات اجتهادی نوبت به مقالات نظریه پردازی و بعد نظام سازی می رسد. موضوع کلی این مقالات در مورد حکم اخلاق مدیریت (در امت مهدوی) و در این مقاله خصوص عدالت است. عدالت جزء صفت رییسه اخلاقی است که با تسلط قوه عاقله بر قوای دیگر به دست می آید. از آنجایی که این مقاله اولین اخلاقی است، در مورد وجوب فراگیری اخلاق برای مدیران و از چگونگی فقهی شدن مسایل اخلاقی پرداخته شد، بعد به مفهوم عدالت در فقه الغه و فقه القرآن پرداخته شده است.
ملخص الجهاز:
موضوع کلی این مقالات در مورد حکم اخلاق مدیریت (در امت مهدوی) و در این مقاله خصوص عدالت است.
از آنجایی که این مقاله اولین اخلاقی است، در مورد وجوب فراگیری اخلاق برای مدیران و از چگونگی فقهی شدن مسائل اخلاقی پرداخته شد، بعد به مفهوم عدالت در فقه الغه و فقه القرآن پرداخته شده است.
ir ، 09120774859 نظرات در ایتا یا سروش اشاره در مقالات قبل با اشاره به بسیاری از مسائل اخلاقی و مدیریت به این نتیجه رسیدیم که فراگیری اخلاق برای مدیران در حد واجبات و محرمات اخلاقی لازم است.
به خاطر گستردگی صفات و گستردگی کار فعلاً در این مقالات به چند صفت که به نظر برخی علمای اخلاق منشأ دیگر صفات اخلاقی هستند، پرداخته میشود.
مسائل اخلاقی یا به استقلال احکام بر آنها بار میشود یا مسئلهای هستند که جزء یا شرط حکم فقهی شده در این صورت خودش مسئله فقهی محسوب میگردد.
حکم پنجگانه احکام فقهی بر مبنای ثواب و عقاب قابل سنجش است، این نوع سنجش به نظر میرسد در مورد اخلاق نیز قابل اجرا است.
نهایت چیزی که میشود در مورد صفات اخلاقی گفت، این است که عبدالله شبر؛ الاخلاق؛ ص5 و324 / ملااحمد نراقی؛ معراج السعادة؛ ص108/ ابراهیم امینی؛ خودسازى يا تزكيه و تهذيب نفس؛ ص 89 و حسین مظاهری؛ كاوشى نو در اخلاق اسلامى و شئون حكمت عملى؛ ج1، ص186و 188.
است برای هماهنگی با هستی و هستیآفرین باید عدالت داشته باشد وگرنه از راه حق انحراف پیدا میکند و این انحراف سبب گمراهی خودش و دیگران میشود.