پرده نویسی و هنر؛ غدیر خم مقالة

اینک در دهمین سال حکومتش و در آخرین حجش، فرمانی بس بزرگ و خطیر از حق تعالی به او رسید: «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ، بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ» این چه امری است که اگر به مردم رسانده نشود مثل آن است که پیامبر رسالتی انجام نداده است؟ دردانه خلقت و فخر کائنات خطاب به جمعیت صدهزار نفری مسلمانان فرمود: آیا من مولای شما نیستم؟ آیا من شایسته‌تر از خود شما نسبت به جان و مال و ناموستان نیستم؟ همه به تصدیق در آمدند که آری چنین است یا رسول الله! در مینیاتور ارزنده استاد فرشچیان تصویر جمعیت انبوه وفشرده مردم را می بینیم که سراپا گوش نظاره گرِ پیامبر خاتم و علی مرتضی بر بلندای ساخته شده از جهازهای انباشته شده شتران هستند.