خلاصة:
آموزه دینی «انتظار»، از مؤلفهها و باورهایی است که اکسیر حیات بخش و از عوامل نجات بخش جوامع مسلمان از بیهویتی و پوچگرایی و عامل تکامل و تعالی انسانها میباشد؛ که متأسفانه این آموزه در ابعاد مختلف و با گسترش اندیشه پوچ گرایی، بیهویتی و ناامیدی مورد تهاجم قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تبیین شاخصهای انتظار سازنده و مخرّب در نظام تربیتی اسلام است. این پژوهش به این سؤال پاسخ میدهد که شاخصهای انتظار سازنده و انتظار مخرب در نظام تربیتی اسلام، با محوریت منظومه فکری مقام معظم رهبری چیست. در پژوهش پیشرو که از جمله پژوهشهای ترکیبی است؛ از روش تحلیل محتوای کیفی، به منظور تجزیه و تحلیل منابع و برای سنجش پایایی دادهها از روش کمی ضریب پایایی هولستی بهره گرفته شده و با ضریب بالای 8/0 مورد تأیید قرار گرفته است. براساس یافتهها، انتظار سازنده با شاخصهایی از قبیل تحولگرایی، نشاط و پویایی و انتظار مخرب با شاخصهایی از قبیل انزوا طلبی، خرافهگرایی و خو گرفتن به وضع موجود شناخته میشوند.