ﻧﻘﺶ ﺳﻼﻣﺖ ﻣﻌﻨﻮي در ﺗﺎبآوري ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ارﺗﺶ ﮔﺮﮔﺎن در دوران ﮐﻮوﯾﺪ 19 در ﺳﺎل 1400 مقالة

زمینه و هدف: پرستاران در دوران کووید 19 با عوامل تنش‌زای زیادی روبرو هستند. یکی از مهمترین توانایی‌های انسان در شرایط سخت و فشارهای روانی، تاب‌آوری است. توجه به تاب آوری به عنوان حوزه مطالعاتی در جهت ارتقای سلامت معنوی، اهمیت زیادی دارد. بطوری که به عنوان یک پایگـاه مسـتحکم می‌تواند عامل قوی در کنترل شرایط پرتنش باشد، لذا این مطالعه با هدف تعیین نقش سلامت معنوی در تاب‌آوری پرستاران بیمارستان ارتش گرگان در دوران کووید 19 انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع همبستگی و به صورت توصیفی تحلیلی می‌باشد. جامعه اماری آن را 59 نفر از پرستاران بیمارستان ارتش گرگان در سال 1400 تشکیل دادند که به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفت. ابزار مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه مشخصات جمعیت‌شناختی، مقیاس سلامت معنوی پولتزین و الیسون و مقیاس تاب‌آوری کونردیویدسون بود. تجزیه تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 22 و آزمون‌های همبستگی پیرسون، آنوا، تی‌مستقل و رگرسیون خطی با توجه به توزیع نرمال بودن متغیرها در سطح معنی‌داری 05/0 انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سلامت معنوی در هر دو بعد سلامت مذهبی و وجودی با تاب‌آوری نقش موثری داشت (05/0> p). نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که سلامت معنوی منجر به افزایش تاب‌اوری می‌شود، این نتایج نشان‌دهنده اهمیت پرداختن به موضوع معنویت در بین پرستاران و ضرورت انجام برنامه‌ریزی‌های لازم برای ارتقای سلامت معنویت پرستاران می‌باشد.