خلاصة:
مقاله حاضر پژوهش عملی است که به آسیب شناسی و بررسی فرصت ها و کاستی های دوران کارورزی دانشجومعلمان دانشگاه
فرهنگیان می پردازد. مهارت های آموخته شده در این دوران تفاوتی میان دانشجویان این دانشگاه و دانشجویان دیگر ایجاد میکند
که به تبع آن برای تدریس آماده میشوند . هر چند کاستی های این دوره میتواند برخی نیازهای آن ها را رفع نکند اما به طور کلی
تجربیات آموخته شده در این دوران برای ایشان بسیار مهم است و سکوی پرتاب ایشان به معلمی می باشد در این مقاله به برخی
کاستی های کارورزی اشاره شده که امید است با رفع این کاستی ها توسط معلم و استادان راهنما بیش از پیش در بهبود دوران
مهرورزی به دانشجویان کمک شود . پیشنهاد نگارندگان این است که با تغییرات جزئی در برنامهریزیهای کارورزی دانشگاه فرهنگیان
میتوان کمک وافری به دانشجو معلمان کرد تا بتوانند بیشاز پیش، مهارتهای معلمی خود را افزایش دهند.