خلاصة:
زمینه و هدف: امروزه فقدان خشونت و جنگ به عنوان تعریفی منفی، حداقلی و ناکافی از صلح در نظر گرفته می‌شود، اما همین آرمان ابتدایی و حداقلی نیز به خودی خود حاصل نمی‌شود، بلکه نیازمند استعداد و توانایی ادراک قبح خشونت و جنگ و همچنین درک آثار زیانبار ستیزشگری از سوی کنشگران انسانی تصمیم‌گیر در یک موقعیت بحرانی است. این مقاله در وضعیت فقدان شدید پژوهش‌های میان‌رشته‌ای و در قالب سطح تحلیل خرد، به طرح این پرسش پرداخت که «وجود اختلالات ژنتیک در کنشگران سیاسی، از جمله اختلال در عملکرد ژن‌های موثر در همدلی، چه تاثیری بر صلح بین‌المللی خواهد داشت؟»
روش: در این پژوهش با روش تجزیه و تحلیل کیفی، محتوای پژوهش‌های کتابخانه‌ای، آزمایشگاهی و طولی ژنتیکی گزارش‌شده، مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت با روش‌های تشخیصی اختلالات روان‌شناختی مورد تفسیر قرار گرفت.
ملاحظات اخلاقی: تمامی اصول اخلاقی پژوهش، از قبیل امانتداری، صداقت و اصالت متن در جریان نگارش این پژوهش مد نظر قرار گرفته شد.
یافته‌ها: همدلی زمانی اتفاق می‌افتد که مشاهده یا تصور حالات عاطفی در دیگری، باعث ایجاد حالت‌های مشترک در مشاهده‌کننده شود. با توجه به اینکه ژن‌های CNR1، AVPR1A و SLC6A4 از ژن‌های موثر در فرایند مشاهده و ادراکات ناشی از آن به شمار می‌روند، ملاحظه شد که چنانچه اختلالی در عملکرد آن‌ها صورت پذیرد، فرد انسانی را با نقصان همدلی مواجه می‌سازد.
نتیجه‌گیری: چنانچه در طبیعت ژنتیک هر یک از کنشگران سیاسی، اختلال کم‌بیانی ژن‌های CNR1، AVPR1A و SLC6A4 وجود داشته باشد، در مرحله «تجزیه، تحلیل و تفسیر»، آنان را در درک متقابل و احترام به اختلاف نظرها ناتوان ساخته، در مرحله «تصمیم‌سازی» متمایل به غیریت‌سازی، نادیده‌گرفتن واکنش دیگران و طراحی بازی برد ـ باخت نموده و در مرحله «اجرا» به اتخاذ تصمیمات یکجانبه‌گرایانه در نظام بین‌الملل معطوف ساخته و از طریق ناهمدل‌ساختن تعاملات، زمینه را برای استقرار و ارتقای صلح بین‌المللی ناهموار می‌سازد.
Background and Aim: Today, the absence of violence and war is considered as a negative, minimal and inadequate
definition of peace, but the same basic and minimal ideal is not achieved by itself; Rather, it requires the talent and
ability to understand the ugliness of violence and war, as well as the perception of the harmful effects of militancy by
decision-making human actors in a critical situation. In the context of the severe lack of interdisciplinary research
and the level of micro-analysis, this article raises the question, "How will the presence of genetic dysfunctions in
political actors, including the dysfunction of genes affecting empathy, affect international peace?"
Methods: In this study, the content of library, laboratory and longitudinal genetic researches were studied by
qualitative analysis method and finally interpreted by diagnostic methods of psychological dysfunctions.
Ethical Considerations: All the ethical principles of the research, such as fidelity, honesty and originality of the text
were considered during the writing of this research.
Results: Empathy occurs when observing or imagining emotional states in another creates common states in the
observer. Given that the genes CNR1, AVPR1A and SLC6A4 are among the genes that are effective in the process of
observation and the resulting perceptions, it was observed that if their function is disturbed, the human person faces a
lack of empathy.
Conclusion: If in the genetic nature of any of the political actors, there is a dysfunction of expression of CNR1,
AVPR1A and SLC6A4 genes, in the stage of "analysis and interpretation", they are incapable of mutual understanding
and respect for differences, in the stage of "Decision-making" tends to denigrate, ignore the reaction of others, and
design a win-lose game and In the "implementation" stage, it focuses on unilateral decisions in the international
system and Makes difficult the ground for establishing and promoting international peace by interactions with lack of
empathy.
(
, 
, 
)
