خلاصة:
آثار ادبی کهن در جوامع مختلف نموداری از مجموعه داشته‌های فرهنگی است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از نکات فرهنگی و اجتماعی موجود در این آثار به هم شباهت‌هایی دارد. در ایران، کتاب شاهنامه و در یونان، کتاب ایلیاد و ادیسه از منابع کهن ادبی هستند. بررسی تطبیقی آیین‌های پیمان و آگاهی از وجود شباهت و تفاوت در این آثار، مسیلهای است که این پژوهش دنبال می‌کند. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده‌های منابع کتابخانهای انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که پیمان و لزوم پایبندی به آن از اهمیت فراوانی در شاهنامه و ایلیاد و اودیسه برخوردار بوده است. از جمله این عناصر مشترک، وجوب عقوبت تلخ پیمان شکنان در روز رستاخیز، حضور شاهد و گواه در هر پیمان، دادن نوعی «نشانه» به یکدیگر است که بر متعهد و وفادار بودن دو طرف پیمان دلالت دارد، گاهی انسانی به عنوان گروگان و در مواقعی سلاح و ابزار جنگی و یا یک حلقه (گل) یا انگشتر این نقش را بر عهده دارند. همچنین آیین‌هایی نظیر قربانی کردن و دست دادن در هنگام پیمان بستن در میان این اقوام رایج و مشترک است. البته نحوه انعقاد پیمان و همچنین اشکال آن در این دو اثر دقیقا مطابق همدیگر نبوده است؛ از جمله، جرعه افشانی یکی از آدابی است که در ایلیاد و اودیسه به آن اشاره شده اما در شاهنامه هیچ نشانهای از آن دیده نمی‌شود.
اهداف پژوهش:
تطبیق آیین‌های پیمان در شاهنامه و ایلیاد و ادیسه. بررسی تصاویر مربوط به آیین پیمان در نسخ مصور.
سوالات پژوهش:
آیین‌های پیمان چه جایگاهی در نسخ شاهنامه و ایلیاد و ادیسه دارد؟ آیین پیمان چگونه در نسخ مصور ادبی بازتاب یافته است؟
AbstractIn this article, we have made a comparative study of treaty and contract management in Ferdowsi's Shahnameh and Homer's Iliad and Odyssey. The results show that the treaty and the need to adhere to it has been of great importance in the Shahnameh, the Iliad and the Odyssey. Among these common elements is the necessity of the bitter punishment of the transgressors on the Day of Judgment. Another common feature is the presence of witnesses and witnesses in any contract that strengthens and increases its validity. Another common etiquette is to give a kind of "sign" to each other, which indicates the commitment and loyalty of both parties to the treaty, sometimes as a hostage and sometimes as a weapon and weapon of war, or a ring (flower) or ring to play this role. Are in charge. Rituals such as sacrifice and shaking hands when making a pact are also common among these tribes. Of course, the method of concluding the treaty and also its forms in these two works were not exactly consistent with each other, for example, sprinkling is one of the etiquettes mentioned in the Iliad and the Odyssey, but there is no sign of it in the Shahnameh.
(
, 
, 
)
