یا ابوالفضل - مجلة مطالعات هنرهای تجسمی الأدب والفن

"(به تصویر صفحه مراجعه شود)ابو الفضل عالی(1376-1334) ابو الفضل عالی، از خیل عاشقان صادق و وارسته‌ای بود که‌ هیچگاه از ماهیت آسمانی فرهنگ انقلاب‌ غافل نشد و تا آخرین روز حیات خود، در جبههء فرهنگ و هنر واقعی‌ که همانا خط حق و حقیقت بود، باقی ماند. چشم‌های تو بوی غربت دریا را داشت‌ -بوی غربت غریب خاک‌ با ستاره روشنی که در تو طلوع کرده بود عمری (به تصویر صفحه مراجعه شود) -چه سبز و روشن و اندوهناک‌ در صمیمیت فراخ آسمان گریستی. بی‌حضور تو ای عزیز سفر کرده‌ام‌ دلم را به کدام پنجره بسپارم، برای دیدن یک آسمان ستاره *** هر روز وقتی که آفتاب‌ حضور شقایق‌ها را می‌سراید ای صنوبر من‌ -ای صنوبر سر سبز در جستجوی آن نگاه صمیمی و زلال‌ *** نام تو در تمام کوچه‌های این شهر جاریست‌ در تمام کوچه‌های متبرک این شهر سرفراز *** ای در سینه‌ات یک آسمان سپید دلم سخت برای تو گرفته است."