ملخص الجهاز:
"در سالهای پیش از جنگ جهانی دوم،که در این زمان ما ت مدرن گفتوگوئی با«دانگ تایی مایی»1 رئیس انجمن نویسندگان پنهانی زندگی میکردیم،و اشعار و بیانیهها در زندانها نوشته میشدند و یا آنها را از خارج برایمان میفرستادند،دیگر زمینهای برای زیست و موجودیت وجود نداشت.
در این اختفا،که تصمیم گرفت مقاومت مسلحانه را درنظر بگیرد،در میان دیگر آثارش این قطعه شعر را میخوانیم: ما توانستیم ادبیات گذشته خود را با نشان دادن آدمی مظلوم،برده و عامی و بیسواد که اکنون آزاده،بینیاز و خودآگاه گشته است معرفی کنیم.
در این سالهای اوارگی و ناتوانی دویست صفحه از رمانش را به نام«یک زندگی بیثمر»به رشته تحریر درآورد که کتابی است دربارهء زوال،روحی و جسمانی مردم در هانوی اشغال شده که پیش از انقلاب،تنها عدخ کمی این کتاب را که در 1944 به اتمام رسید،خوانده بودند اما همین اثر نام او را به عنوان نویسندهای بزرگ از ویتنام بازشناساند.
هنگام جنگ در استانهای شمالی، کتاب«داستانهائی از زمین مرزی»او انتشار یافت و در نوامبر 1951،هنگامیکه به عنوان عامل یک حزب کار میکرد،در رمان«پژواک و سایه»طنینی است از زمانی که بورژوازی از روش فئودالی زندگی سر از خواب برداشت و نبرد خود را علیه سیاست استعماری آغاز کرد.
رمان«پژواک و سایه»او طنینی است از زمانی که بورژوازی از روش فئودالی زندگی سر از خواب برداشت و نبرد خود را علیه سیاست استعماری آغاز کرد.
نخستین نمایشنامه او وونهوتو به هنگام اشغال ویتنام به وسیلهء ژاپنیها به رشتهء تحریر درآمد که این داستان را در خود دارد:در ویتنام کهن که ستمگری بر آن حکومت میراند،معمار مشهوری زندگی میکند."