آخرین داستانی که خوانده ام المتفرقات

"بنده نقد مفصلی درمورد این کتاب نوشته‌ام که‌ قرار است در دو شماره در یکی از روزنامه‌ها چاپ‌ شود. به نظر من فصل این رمان موقعیت‌ خوبی دارد که متفاوت با سایر آثار احمد محمود است،اما در فصول بعدی،از زمانی که شخصیت‌ اثر کشته می‌شود و روح او در منزلش حضور پیدا می‌کند،کار خالی از اشکال نیست. در مورد کارم مطالعه می‌کنم (به تصویر صفحه مراجعه شود) جلیل رسولی-استاد نقاشی خط به لحاظ این که روی آثار و تابلوهایم خیلی کار می‌کنم و در حقیقت روزی 18-17 ساعت مشغول‌ به کار هستم،کمتر وقت خواندن کتاب داستان پیدا می‌کنم. کارها بهتر شده (به تصویر صفحه مراجعه شود) مجتبی رحماندوست-داستان نویس، مشاور فرهنگی و امرو جانبازان‌ ریاست جمهوری و مسئول واحد ادبیات‌ حوزه هنری من اخیرا یعنی در ماههای اخیر داور انتخاب داستان‌ برگزیده دفتر آقای شاکری‌[دفتر هنر و ادبیات ایثار که در حال حاضر تعطیل است‌]بودم،کل قصه‌های‌ آنها را خوانده‌ام. برای یک مطالعه مطابق میل،فرصتی‌ نیست محمد حسین صفار هرندی-روزنامه‌نگار، معاون مدیر مسئول و سردبیر روزنامه‌ کیهان این روزها فرصتی پیش نمی‌آید،آیا اگر فرصتی‌ باشد،مایل به خواندن داستان هستم. به هر حال نداشتن فرصت‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود) کافی برای به دت گرفتن کتاب قطور داستان و دنبال کدرن قضایایش،شاید چون قدیم‌ها بیشتر مأنوس‌ بودم. اگر من به جای او بودم، می‌نوشتم:«زار بزن زن!»-«پس برای چه باید زار می‌زد لیلا؟» نثر نویسنده،گرچه ساده و روان است اما این همه به‌ کار بردن نابه‌جای ماضی بعید،آدم را کلافه می‌کند!"