به روایت نویسندگان: آن روزها درست فکر می کردیم یا حالا؟ المتفرقات

"این را هم ناگفته نباید گذاشت که در آن روزها حال و هوای خاصی بر ذهن‌ ما حاکم بود و نه تنها در کنار داستانهایمان نام خود را نمی‌نوشتیم،در پی چاپ‌ کتاب هم نبودیم!با وجود آن که براحتی می‌توانستیم همین داستانها را کنار هم‌ بگذاریم و به صورت کتاب منتشر کنیم(کاری که خیلی‌ها می‌کردند و خود ما هم بلافاصله پس از پذیرش قطعنامه انجام دادیم)،آن ایام اصلا در این حال‌ محسن پرویز و هوا نبودیم!همین هم بود که خیلی از دست‌اندرکاران ما را نمی‌شناختند. خیلی‌ راحت و ساده سه نکته را یادآور شد:اول این که مدتی است او فقط قصه‌گوست‌ و مسؤول برنامه و نویسندهء آن فرد دیگری(آقای میرکیانی)است؛دوم آن که‌ داستان نسبتا ضعیف خاکریز را کسی برای ما فرستاده بود و به مقتضای زمان‌ (که میان عملیات بود)به نام فرستنده آن را خواندیم و مسؤولیتی نداریم؛سوم‌ آن که چرا نام خودتان را کنار داستانهایتان نمی‌نویسید؟این امر می‌تواند به منزلهء ضعیف دانستن اثر محسوب شود؛آن‌قدر که حتی نویسنده‌اش هم واهمه دارد نام خود را کنارش بنویسد!"