ملخص الجهاز:
"» در 1923 یکی دیگر از موزیسینهای اصلی نیواورلئان به شیکاگو رفت:جلی رول مورتون،پیانیست و آهنگساز،او فاصله دوران موسیقی ضربی سیاهپوستان و جاز را کم کرد.
این قطعات توسط گروه او به نام؛فلفلهای قرمز داغ اجرا شد، گروهی که راه رسیدن را به موسیقی تند نشان داد،و این قطعات به عنوان بهترین اجراهای سبک نیواورلئان شناخته شدهاند.
در بین جماعات شنونده جاز،گروهی از جوانترها بودند که وقتی کینگ اولیور و لویی آرمسترانگ را در باغهای لینکلن تماشا میکردند،به شدت مجذوب آنها شدند و بعضی از این افراد بعدها خود به چهرههایی تأثیرگذار در جاز بدل شدند.
«لوئی آرمسترانگ louis armstrong » (به تصویر صفحه مراجعه شود) یک نوازنده نابغه کرنت بود که بوسیله کینگ اولیور معرفی شد.
جلی رول مورتون و تونی جکسون از اوایل 1910 در آنجا فعالیت میکردند و جز در آسانه اولین دوران درخشان خود بود تا اینکه کینگ اولیور از نیوارلئان به شکیگاگو آمد و لوئی آرمسترانگ را به عنوان نوازنده کرنت دوم وارد گروه خودش کرد و واقعا که چه غوغایی به پا کرد!مردم از سراسر امریکا برای شنیدن اجراهای آنها به شیکاگو میآمدند.
تاثیر زیادی روی کسبوکار مراکز فرهنگی تفریحی گذاشت و بیشتر از این ضربههای زیادی را به موسیقیدانان اصیل جز وارد کرد؛چون حالا مردم ترجیح میدادند موسیقی ملایم و شیرین گوش بدهند که تاءثیر آرامبخشی رویشان داشته باشد تا مثلا یک موسیقی شاد و پرجنب و جوشی مثل جز.
شاید هیچ موسیقی دیگری مثل جز تا این اندازه تاءثیرگذار نبوده:آیا این خصوصیت ویژه جز نیست؟!(1916- 1951) satchmo armstrong » louis «لوئی آرمسترانگ»اهل نیوارلئان بود و خانواده بسیار فقیری داشت."