خانه‌ای که احمد آج ساخت! (نقد و نظری بر نمایش هملت پشت کوهی به کارگردانی "ابراهیم پشت کوهی" مقدمة ومراجعة

اما ابراهيم پشت‌کوهي با يک جهش بلند در اجراي نمايش تازه‌اش، کاملاً از دنياي شگفت‌آوري که پيش‌ازاين در تئاتر ساخته بود، فاصله گرفت، به اين اميد که برگ برنده‌ي ديگري از توانمندي‌‌هاي خود ارائه و پاي بخش مغفول ‌مانده‌اي از تماشاگران را به تماشاي نمايش‌هايش باز بکند، و گرچه اميد او با اجراي نمايش جديد "هملتِ پشت‌کوهي" نااميد نشد و مخاطب خاص و عام اين اثر را هم به گرمي پذيرفتند و تحسين کردند، ولي پشت‌کوهي نشان داد در ساختارشکني (يا تجربه‌گرايي) تازه‌اش، هنوز نياز به تلاش و تسلط بيشتري بر جهان رئاليسم آدم‌هاي نمايشي دارد. شايد قصه ربط مستقيمي به نمايشنامه‌ي "هملت" شکسپير نداشته باشد اما پشت‌کوهي در واقع با انتخاب اين نام، علاوه بر اين‌که سه‌گانه‌ي برداشت آزاد از شکسپير را تکميل مي‌کند (مکبث، اتللو، هملت)، اشاره‌ي به‌جايي دارد به يک تراژدي خانوادگي در دوران ملتهب دهه‌ي شصت و در حقيقت وام‌گرفتنِ نام "هملت" از متن شکسپير در داستان ايرانيزه‌ شده و بومي پشت‌کوهي، تأکيدي بر تفکيک نمايشنامه‌ي ابراهيم از نمايشنامه‌ي شکسپير است تا بدانيم آن‌چه روي صحنه مي‌بينيم، "هملتِ" پشت‌کوهي است، نه "هملتِ" شکسپير.