خلاصة:
سطح بندی مناطق روستایی به لحاظ برخورداری از مولفه های توسعه در راستای تعیین وضعیت موجود و همچنین برنامه ریزی متوازن منطقه ای از اهمیت بالایی برخوردار است.پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و با توجه به مؤلفههای مورد بررسی، رویکرد حاکم بر آن ترکیبی از روشهای اسنادی و تحلیلی میباشد، پایه تجزیه و تحلیل بر اساس اطلاعات آماری مندرج در جداول و ساختارهای اطلاعاتی بوده که به صورت ماتریسی، جهت تجزیه و تحلیل نهایی بر اساس مدل تاپسیس استفاده شده است. تحلیلدادهها در مقیاس هفت شهرستاناستانکرمانشاه (سر پلذهاب، اسلامآباد غرب، گیلانغرب، جوانرود، دالاهو، ثلاث باباجانی و قصرشیرین) میباشد. برای محاسبه توسعهیافتگی روستاهای نمونه تحقیق از شاخصهای جمعیتی، بهداشتی، زیرساختی، خدماتی و فرهنگی استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که بر اساس شاخص های مورد نظر، دهستانهای حمیل، بان زرده، شیان، حومه جنوبی، قلعه شاهین، کلاشی، حومه شمالی ، نصرآباد و گورانی در جایگاه دهستانهای بسیار توسعه یافته ، دهستانهای حومه سرپل، بشیوه پاطاق، حومه کرند، شروینه، هرسم، دشت ذهاب، حیدریه، منصوری و دیره در جایگاه دهستانهای توسعه یافته، دهستانهای دشت حر، زمکان، پشت تنگ، چله، پلنگانه، قلخانی، حومه و خانه شور در جایگاه دهستانهای کمتر توسعهیافته و دهستانهای بازان، فتح آباد، ویژنان، بیونیج، جیگران، گوآور ، ازگله و سرقلعه که بیشتر در فاصله دور از مرکز شهرستان قرار گرفتهاند، در جایگاه دهستانهای توسعه نیافته قرار میگیرند.
Rating rural areas in terms of development components is very important to identity the present status and develop balanced regional planning. In terms of the purpose, the present research was an applied one, and in terms of the components studied, its approach was a mixture of documentary and analytical methods. The analysis was based on the statistical information provided in tables and information structure, which were used in the form of matrices for the final analysis based on TOPSIS model. The data were analyzed for seven cities in Kermanshah province (Sarpol Zahab, Eslamabad-e-Gharb, Gilan Gharb, Javanrud, Dalahoo, Salas-e Babajani, and Qasr-e Shirin). In order to identify the development of the villages under study, demographic, health, infrastructure, service, and cultural indices were used. The results indicated that based on the indices identified, Hamil, Zardeh, Shiyan, South Howmeh, Qaleh Shahin, Kalashi, North Howmeh, Nasrabad, and Gurani are rated as very developed rural districts. Furthermore, Howmeh-ye Sarpol, Beshiva Pataq, Howmeh-ye Kerend, Sharvineh, Harsam, Dasht-e Zahab, Heydariyeh, Mansuri, and Deireh are rated as developed rural districts. Dasht-e Hor, Zamkan, Posht Tang, Chelleh, Palanganeh, Qalkhani, Howmeh, and Khaneh Shoor are among less developed rural districts. Finally, Bazan, Fathabad, Vizhenan, Bivanij, Jeygaran, Gwawar, Ezgeleh, and Sar Qaleh, which are mostly far from the city center, are rated as undeveloped rural districts.
ملخص الجهاز:
نتایج بیانگر آن است که دهستان های حمیل ، بان زرده ، شیان ، حومه جنوبی، قلعه شاهین ، کلاشی، حومه شمالی ، نصرآباد و گورانی در جایگاه دهستان های بسیار توسعه یافته بر کلید واژگان : اساس شاخص های مورد نظر، دهستان های حومه سرپل ، بشیوه پاطاق ، حومه کرند، شروینه ، هرسم ، دشت توسعه ، روستا، سطح ذهاب ، حیدریه ، منصورئ و دیره در جایگاه دهستان های توسعه یافته ، دهستان های دشت حر، زمکان ، پشت بندی، استان تنگ ، چله ، پلنگانه ، قلخانی، حومه و خانه شور در جایگاه دهستان های کمتر توسعه یافته و دهستان های بازان ، کرمانشاه ، مدل فتح آباد، ویژنان ، بیونیج ، جیگران ، گوآور ، ازگله و سرقلعه که بیشتر در فاصله دور از مرکز شهرستان قرار .
صیادی و کوچکزاده (١٣٩٤) در پژوهشی به تحلیل و سطح بندی مناطق روستایی بخش اوز بر اساس شاخص توسعه انسانی مبادرت ورزیده اند که نتایج بیانگر آن است که افزایش میانگین سال های تحصیل تأثیر مثبت و معنیداری بر میزان توسعه یافتگی داشته است که با توجه به میزان تأثیرگذاری در بین متغیرهای مورد بررسی در این الگو تولید ناخالص داخلی و کسب آموزش بالاترین میزان تأثیرگذاری را دارا میباشند.