خلاصة:
روزانه میلیاردها ارز کالا و خدمات بین کشورها مبادله میشود و ملتها از طریق شبکههای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به یکدیگر پیوند میخورند. امروزه نمیتوان کشوری را یافت که خودکفا باشد. طی سالهای اخیر نهتنها حجم تجارت بینالمللی افزایش بسزایی داشته است، بلکه تغییرات زیادی در الگوهای تجارت خلقشده است. صادرات اساسا رابطه فشردهای با تولید ناخالص داخلی و رشد اقتصادی کشور دارد و بهعنوان نیروی محرکه تولید و اقتصاد قلمداد میشود. صادرات سبب افزایش ظرفیت تولید داخلی شده و به پیروی آن حجم بالای تولید باعث افزایش بهرهوری و کاهش هزینه میگردد. رابطه معنیدار و مستقیم بین کاهش تورم و کاهش قیمتهای داخلی یک بنگاه تولیدی دارد و مزیت رقابتی در میدان بینالمللی بر پایه نظریه مزیت نسبی به وجود میآید. افزایش صادرات سبب افزایش درآمد ارزی کشور میگردد، از کسری بودجه کشور میکاهد و تاثیر مثبت بر تراز پرداختها خواهد داشت. همچنین اثرات مثبت صادرات سبب کاهش بیکاری، پسانداز و سرمایهگذاری می گردد. از دیگر مزایای صادرات، افزایش درآمد و بهتبع آن بهبود رفاه جامعه و قدرت اقتصادی و سیاسی یک کشور و بازتاب آن در جایگاه بینالمللی میباشد.