تکواژ جمع در زبان فارسی مقالة

مؤلف: درزی، دکتر علی ؛ معظمی، ارزو ؛

دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران تابستان 1385، سال پنجاه و هفتم - شماره 2 ، العلمية - البحثية (Ministry of Science/ISC (‎20 صفحة - من 77 إلی 96 )

الکلمات المفتاحية: تکواژ جمع گروه شمار گروه های نقشی گروه تعریف اسم ساخت

خلاصة:

ما در این مقاله، با بررسی بعضی از جملات در زبان فارسی و با استفاده از نظرات زبانشناسان، ابتدا وجود گروه شمار (number phrase) را در گروه تعریف (DP) زبان فارسی ثابت می کنیم و سپس نشان می دهیم که جایگاه تکواژ جمع در زبان فارسی نیز مانند دیگر زبان ها، هسته گروه شمار است. سپس ضمن بررسی ویژگی های تکواژ جمع در زبان فارسی، ثابت می کنیم که ظاهر نشدن اعداد بیش از یک با اسم های دارای تکواژ جمع در این زبان (برخلاف زبان های دیگر) به دلیل ویژگی های خاص تکواژ جمع در زبان فارسی است.

ملخص الجهاز:

تکواژ جمع در زبان فارسی استادیار دانشکدهء ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران‌ و آرزو معظمی‌ (از ص 77 تا 95) چکیده: ما در این مقاله،با بررسی بعضی از جملات در زبان فارسی و با استفاده از نظرات زبانشناسان،ابتدا وجود گروه‌شمار( number phrase )را در گروه‌ تعریف( DP )زبان فارسی ثابت کنیم و سپس نشان می‌دهیم که جایگاه‌ تکواژ جمع در زبان فارسی نیز مانند دیگر زبان‌ها،هستهء گروه‌شمار است. در اینجا ما نیز به پیروی از پانا گیوتیدس با درنظر گرفتن گروه‌شمار در گروه‌ تعریف جمله‌های زبان فارسی و قائل شدن به وجود یک اسم تهی در جایگاه هستهء گروه اسمی دوران آن به تحلیل جمله‌های مذکور می‌پردازیم و می‌بینیم که با استفاده‌ از این تحلیل هیچ مشکلی در رابطه با توجیه ظاهر شدن صفت‌ها با تکواژ جمع‌ ، -ha ،در جمله‌های 3 و 2 و 1 و ابهام معنایی جمله‌های 8 و 7 نخواهیم داشت. اکنون باتوجه به این ساختها همه‌چیز روشن است،زیرا، -ha ،یک،وند، ( affix )بوده و نیاز به یک میزبان دارد و از طرف دیگر گفتیم که هسته‌های گروه‌های‌ نقشی نیز معمولا با هستهء یک گروه واژگانی همراه می‌شوند(پانا گیوتیدس 2002)بنابراین‌ درصورتی‌که اسم تهی در جایگاه متمم این تکواژ باشد،تکواژ جمع مجبور است‌ عنصر دیگری را به‌عنوان میزبان خود انتخاب کند که در این‌صورت صفت‌های‌ توصیفی و تفضیلی در ساخت 13 و صفت اشاره(ضمیر اشاره)در ساخت 14 میزبان‌های مناسبی برای آن هستند. قمشی(2003)با ارائه‌ی مثال‌های زیر نشان می‌دهد که در زبان فارسی هرگاه‌ اسمی در جایگاه مفعول تنها با تکواژ جمع همراه باشد(به‌عبارت دیگر تکواژ یای‌ نکره را نیز با خود نداشته باشد)این اسم مانند اسم‌های خاص و ضمایر(که هردو معرفه هستند)همواره با تکواژ،را،ظاهرمی‌شود.

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول