خلاصة:
با‌بررسی‌نقوش‌سفالینه‌های‌سلجوقی،صرف‌نظر‌از‌نقوش‌تزیینی‌و‌نمادین،نقوش‌بسیاری
نیز‌وجود‌دارند‌که‌راوی‌آمالی‌فراتر‌از‌تزیین‌صرف‌می‌باشند‌و‌گویی‌به‌دنبال‌روایتی‌مفهومی
و‌معنایی‌هستند.این‌مقاله‌در‌پی‌ریشه‌یابی‌و‌تبیین‌دلیل‌بروز‌چنین‌نقوشی‌بر‌سفالینه‌های
دوران‌میانی‌اسلمی،به‌ویژه،دوره‌سلجوقی‌است.رویکرد‌پژوهش‌بر‌اساس‌مطالعات‌تاریخی و
تطبیقی‌است.روش‌تحقیق‌در‌این‌پژوهش‌توصیفی-تحلیلی‌و‌با‌استفاده‌از‌ابزار‌کتابخانه‌ای
است.مطالعه‌‌نقوش‌سفالینه‌ها‌در‌این‌دوره،از‌این‌جهت‌مهم‌است‌که‌کتب‌اندکی‌از‌دوره
سلجوقی‌به‌دلیل‌حمله‌مغولن‌باقی‌مانده‌است.لذا‌شناخت‌سیر‌تکاملی‌نگارگری‌ایران‌در
این‌دوران‌تا‌حد‌زیادی‌مرهون‌سفالینه‌ها‌و‌کاشی‌های‌به‌جای‌‌مانده‌می‌باشد.نتایج‌حاصل
از‌این‌پژوهش‌نشان‌می‌دهد‌که‌مضامین‌ادبی،به‌ویژه،»شاهنامه‌فردوسی«دارای‌جایگاه
والیی‌در‌آن‌روزگار‌بوده‌و‌منبع‌الهام‌هنرمندان،به‌ویژه‌سفالگران‌و‌نقاشان‌قرار‌‌گرفته‌است.
اهداف مقاله
١-مطالعه‌نحوه‌ارتباط‌نقوش‌سفالینه‌ها‌با‌ادبیات‌فارسی؛
٢-بررسی‌و‌معرفی‌نگاره‌هایی‌که‌ارتباط‌آن‌ها‌با‌شاهنامه‌قابل‌اثبات‌است.
سوالت مقاله
١-خاستگاه،هدف‌و‌مخاطب‌ظهور‌مضامین‌شاهنامه‌بر‌سفالینه‌های‌سلجوقی‌چیست؟
٢-میزان‌ارتباط و‌نحوه‌بروز‌این‌مضامین‌بر‌سفالینه‌ها‌به‌چه‌صورت‌بوده‌است؟
قربانــی‌و‌بــه‌راهنمایــی‌دکتر‌قباد
Ta’zieh a religious play is considered as a dramatic art which color plays a fundamental role, with choosing colors characters will be
separated, and this will affect the audience’s mind. In this paper two approaches have been taken in to consideration, the first is to
elaborate the mystical basics of color from the eyes of Islamic mystics and the other is to examine the reflection of mystical thought
and symbolic conception of color in costumes of characters. Mysticism is indeed one of the richest branches of human thought.
The power of influence and the depth of mystical thought penetration in an Islamic society is in a way that no one can deny it.
The place of mysticism can be considered as the trust on illumination in the exploration of truth rather than wisdom and reasoning.
Most of the mystics revealed their personal experiences by means of linguistic features such as simile, synecdoche, metaphor,
amphibology, and symbol, The result of this study which has been done with a descriptive – analytic method, represented that
Iranian mystics used color as a coding method and believe it to be the expression of conception, and on the other hand , point to
the colors along with the different degree of light and darkness. Some times as the narrator of the above universe and in another
time the world, and in the Ta’ziyeh costumes, the color is sometimes the symbol of mystical journey and the hidden world , and
sometimes represents an image from the world (along with the degrees of good and evil).
Aims of the research:
1-Check the color of the mystical foundations of Islamic mystics views;
2- A reflection of the mystical and symbolic colors on religious players.
Research questions:
1- What is the concept of Color in Ta’zieh costumes?
2-How much of the religious players clothing color is according to concept of color symbols to mystics?
(
, 
, 
)
