ملخص الجهاز:
امام حسین( که شایسته و وارث حاکمیّت نبوی و علوی و رهبر معنوی امّت اسلامی بود، برای احیای ارزشهای اسلامی و بسط قسط و عدل و مبارزه با ستمگران به هدف تشکیل حکومت اسلامی به پا خاست، به این قصد که اگر ممکن شود با تشکیل حکومت اسلامی وگرنه با شهادت خویش و یارانش، چهرۀ واقعی بنیامیّه را آشکار ساز و به ریشهکن ساختن درخت ظلم و کفر و نفاقشان بپردازد و اسلام و امّت مظلوم اسلامی را یاری کند.
از این رو، هنگامی که خبر مرگ معاویه به مدینه رسید و آن حضرت توسّط والی مدینه احضار شد، امام حسین( در پاسخ به عبدالله بن زبیر که پرسید چه خواهی کرد؟ فرمود: «إِنِّي لَا أُبَایِعُ لَهُ أَبَداً، لِأَنَّ الأَمرَ إِنَّمَا کَانَ لِي مِن بَعدِ أَخِي الحَسَنِ؛ هیچگاه با یزید بیعت نخواهم کرد، چرا که امر خلافت پس از برادرم حسن( تنها شایستۀ من است».
پاسخ به دعوت کوفیان از نمودهای تلاش امام حسین( برای تشکیل حکومت اسلامی، پاسخ به دعوت کوفیان جهت پذیرش رهبری قیام بر ضدّ حکومت نامشروع یزید است.
با توجّه به این که کوفه مرکز علاقمندان و شیعیان علی بن ابی طالب( بود، تصمیم امام حسین( بر آن بود که این شهر را پایگاه اصلی قیام و نهضت اسلامی خود قرار داده اللهوف، سید بن طاووس، دارالاسوة، قم، چاپ سوم، 1380ش، ص 99؛ بحار الانوار، ج 1، ص 184.
1 این نامه به خوبی گویای این حقیقت است که امام حسین( در مسیر قیام برای سرنگونی حکومت پلید اموی و تشکیل حکومت اسلامی گام برمیداشت.