خلاصة:
زمینه و هدف: در دین مبین اسلام تأکید ویژهای بر علمآموزی و اهمیت آن شده است و درنتیجه عالمان و دانشمندان نیز در نظام اسلامی جایگاه والایی خواهند داشت. در این پژوهش سعی شده است تا جایگاه و اهمیتِ علم و عالمان در منظر و سیرة امام علی(ع) تبیین گردد. روش: پژوهش حاضر به شیوه توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای نگاشته شده است. یافتهها و نتیجهگیری: امیرالمؤمنین علی(ع) خود در زمرة بزرگترین عالمان است که در بزرگداشت منزلت و جایگاه دانشمندان و علماء میکوشید و به آنان بها میداد و همواره عموم مردم را به دانشاندوزی تشویق و ترغیب مینمود و زمینه را برای آنان فراهم میکرد. برخی از دانشمندان و بنیانگذاران علوم مختلف در صدر اسلام، شاگردان بیواسطه و یا با یک نسل اختلاف، از شاگردان باواسطه آن حضرت بهشمار میآیند. ازجمله شاگردان بیواسطة آن حضرت که جزو یاران خاص وی نیز بود، ابوالأسود دوئلی و عبیدالله بن ابیرافع هستند. علی(ع) در بهکارگیری کارگزاران حکومتی، افرادی را انتخاب میکرد که از جزو نخبگان و عالمان درجه یک عصر خویش بودند. ازجملة این افراد میتوان به عبدالله بن عباس اشاره نمود که به «دانشمند امّت» معروف بود و همچنین مالک اشتر که افزون بر نبوغ سیاسی و نظامی، جزو قاریان کوفه بود.
ملخص الجهاز:
جايگاه علم و عالمان در سيره امام علي (ع ) مجتبي گراوند ١ محمد امرايي ٢ چکيده زمينه و هدف : در دين مبين اسلام تأکيد ويژه اي بر علم آموزي و اهميت آن شده است و درنتيجه عالمان و دانشمندان نيز در نظام اسلامي جايگاه والايي خواهند داشت .
يافته ها و نتيجه گيري : اميرالمؤمنين علي (ع ) خود در زمرة بزرگترين عالمان است که در بزرگداشت منزلت و جايگاه دانشمندان و علماء مي کوشيد و به آنان بها مي داد و همواره عموم مردم را به دانش اندوزي تشويق و ترغيب مي نمود و زمينه را براي آنان فراهم مي کرد.
امام علي (ع ) به پيروي از کلام خداوند متعال و نيز با پيروي از رسول مکرم اسلام ، همواره به اين امر توجه و عنايت ويژه اي داشت و در طول حيات طيبۀ خويش ، به ويژه در دوران خلافت کوتاه مدت خويش ،عموم مسلمانان رابه فراگيري علوم ودانش هاسفارش ميکردواهميت وجايگاه علم و علم آموزي را متذکر مي شد که اين اهتمام در خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار آن حضرت نمايان است .
براي پي بردن به ديدگاه امام علي (ع ) و آگاهي از نظرات آن حضرت در باب اهميت والاي عالمان و فضيلت و جايگاه ويژة آنان ، بايد به گنجينۀ سخنان ايشان در نهج البلاغه و غررالحکم مراجعه کرد.
بر اساس ديدگاه امام علي (ع ) يکي از ويژگي هاي دانشمندان اين است که آنان هرگز از فراگيري دانش خسته و سير نمي شوند، بلکه مانند گرسنگان ، همواره درصدد تأمين غذاي فکري و مغزي خود هستند.