خلاصة:
هدف اصلی مطالعه حاضر، شناسایی عوامل موثر بر زیان‌های بحران بانکی برای 49 کشور نمونه مورد مطالعه طی دوره زمانی 2019-1980 است. در همین راستا، دو هدف فرعی نیز دنبال شده است؛ به طوری که در گام مقدماتی اول، تاریخ بحران‌های بانکی برای 49 کشور تعیین شد. تحلیل‌های نموداری درخصوص تعداد بحران‌ها نشان داد که حدود نیمی از بحران‌های به وقوع پیوسته، طی سال‌های 2008 تا 2012 بوده که در این بین، سهم کشورهای با درآمد بالا بیشتر از بقیه گروه‌های کشوری است. سپس در گام مقدماتی دوم با استخراج روند‌های مختلف توسط فیلتر هودریک-پرسکات برای سری‌زمانی GDP حقیقی کشورها، چهار نوع زیان در تولید محاسبه شد. بررسی زیان در تولید کشورها، نشان داد که دو کشور آنگولا و یونان به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار زیان را در بین چهار نوع زیان محاسبه شده به خود اختصاص دادند. در نهایت برای تحقق هدف اصلی مطالعه حاضر، مدل اقتصادی تحقیق با استفاده از روش شبه حداکثر راستنمایی پواسون (PPML) به دو صورت بدون متغیر بحران ارزی و با حضور آن برآورد شد. نتایج نشان داد که وقوع بحران ارزی، باعث تشدید زیان‌های تولید ناشی از بحران بانکی می‌شود. همچنین متغیرهای تورم، نسبت اعتبار بانکی به GDP، شکاف اعتبار به GDP، بدهی بخش عمومی با تاثیر مثبت و متغیرهای درجه باز بودن مالی، مخارج احتیاطی دولت و دارایی‌های بانک مرکزی با تاثیر منفی از عوامل مهم در مقدار زیان‌های تولید بعد از وقوع بحران بانکی هستند. از این رو، جهت مدیریت بحران بانکی، توجه به متغیرهای بیان شده توصیه می‌شود.
The main purpose of this study is to identify the determinants of banking crisis losses for 49 sample countries over the period 1980-2019. In this regard, two sub-purposes are pursued. In the first preliminary step, we identify and date episodes of banking crises for 49 countries. The graphical analysis of crises showed that about half of the crises were occurred between 2008-2012 in which the share of high-income countries was higher than other country groups. Then, in the second preliminary step, we used the Hodrick-Prescott filter to extract different trends from countries' GDPs to calculate four alternative measures of real output losses. The investigated output losses showed that Angola and Greece had the highest and lowest losses among the four types of losses, respectively. Finally, to achieve the main purpose, we use the Poisson quasi-maximum likelihood (PPML) method to estimate model. The model was estimated without and with currency crisis variable. Our findings show the occurrence of a currency crisis is effective in intensifying output losses following banking crises. Also, the variables of inflation, bank credit to GDP, credit-to-GDP gap, public debt/GDP, with a positive effect and variables of financial openness, discretionary government spending and central bank assets with a negative impact, are important factors in output losses of banking crisis. Therefore, we recommend that the mentioned variables be considered in banking crisis management.
(
, 
, 
)
