بررسی ارتباط بین فعالیت‌های روزانه زندگی و افسردگی در سالمندان شهرستان مانه و سملقان مقالة

اهداف: از عوامل خطر مهم بروز افسردگی در سالمندان، ناتوانی جسمی آنها در انجام فعالیتهای معمول است و از سوی دیگر افسردگی با عواقبی همچون از بین رفتن علاقه در انجام فعالیت‌های روزمره و عدم استقلال همراه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین توانایی در انجام فعالیت‌های روزانه زندگی در سالمندان و ارتباط آن با میزان افسردگی در شهرستان مانه و سملقان در سال ۱۳۹۶ انجام شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع بررسی مقطعی در سال ۱۳۹۶ انجام شده است. جامعه پژوهش کلیه سالمندان (۶۰ سال و بالاتر) شهرستان مانه و سملقان بود. نمونه‌گیری به روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای و حجم نمونه ۱۴۸ نفر تعیین شد. داده‌ها از طریق پرسشنامه‌های فعالیت‌های روزانه زندگی (ADL وIADL) و افسردگی سالمندان (GDS-۱۵) جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های کای اسکوئر، ضریب همبستگی پیرسون و انالیز رگرسیون صورت گرفت. یافته‌ها: از میان شرکت کنندگان ۸۶ نفر (۵۸/۱%) زن و ۶۲ نفر (۹/۴۱%) مرد بودند. تعداد ۱۰۹نفر (۷۳/۶%) در گروه سنی ۶۰ تا ۷۵ سال و مابقی بیشتر از ۷۵ سال سن داشتند. از لحاظ افسردگی، ۷۱ نفر (۴۸%) دارای افسردگی متوسط یا شدید بودند و از نظر فعالیت‌های روزمره زندگی ۴ نفر (۲/۷%) و از نظر فعالیت‌های روزمره با استفاده از ابزار ۶۱ نفر (۴۱/۲%) وابسته یا نیازمند به کمک بودند. میان افسردگی و فعالیت‌های روزانه زندگی با (۰/۳۰۴ –r=، (۰/۰۰۱> P)) و بدون ابزار (۰/۱۹۳ –r=، (۰/۰۱> P)) در سالمندان رابطه منفی و معناداری وجود داشت، بدین معنا که با افزایش یکی دیگری کاهش می‌یابد یا بالعکس. نتیجه‌گیری: توانایی سالمندان در انجام فعالیت‌های روزانه زندگی (با و بدون ابزار)، پیشگویی کننده خوبی برای ابتلا به افسردگی در آنها است. می‌توان با بررسی سلامت و توانایی سالمندان در انجام فعالیت‌های روزانه، توسط تیم‌های بهداشتی و درمانی و اعضای خانواده سالمند، از پیشرفت ناتوانی آنها در انجام فعالیت‌های زندگی، و ابتلای آنان به افسردگی پیشگیری کرد.

Objectives: Physical disability to perform daily living activities is one of the major causes of depression in the elderly people. On the other hand, depression is associated with loss of interest in daily activities and lack of independence. The present study aimed to assess the relationship of depression with the ability to perform Activities of Daily Living (ADL) and instrumental Activities of Daily Living (IADL) in older adults in Iran. Materials and Methods: This cross-sectional study was performed on 148 elderly people aged ³60 years who were selected by multi-stage cluster sampling method. Data were collected by using ADL, IADL, and 15-item Geriatric Depression Scale (GDS-15) questionnaires and were then presented by using descriptive statistics and analyzed by Chi-square test, Pearson correlation coefficient, and regression analysis. Results: Participants were 86 female (58.1%) and 62 male (41.9%); 109 (73.6%) aged 60-75 years, and the rest were older than 75 years; 71 (48%) had moderate or severe depression; 4(2.7%) and 61(41.2%) were dependent or in need of help performing ADL and IADL, respectively. Statistical analysis showed that depression has a significant negative correlation with ADL (r= -0.304, p> 0.01); i.e., by increasing one of them, the depression decreases. Conclusions: The ability of the elderly people to perform ADL and IADL can be a good predictor of depression in them. With early assessment of their health and ability by health teams and family members, it is possible to prevent the development of their disability and depression.