خلاصة:
نوسلفیه یکی از جریانات کلامی دوران معاصر است که ضمن تحفظ بر اصول سلفی‌گری، با نقد سلفیه، به دنبال جرح و تعدیل برخی از مبانی آن است. نوسلفی‌ها با عبور از باورهای جزمی سلفی‌گری و ارائه برداشت‌های نو و متفاوت از جریان‌های درون پارادایمیِ اسلامیِ اهل‌سنت، دیدگاه‌های معتدل‌تری از اسلام بنیادگرا را به نمایش گذاشتند. آنها در برابر سلفیان جدید (جهادی-تکفیری) درپی آنند تا با احیای توحید و از روش‌های اعتدال‌گرایانه‌تری همچون دعوت و کادرسازی و تعلیم و تربیت جامعه، به حکومت اسلامی برسند. بر اساس دیدگاه افرادی چون مرحوم فیرحی، بابی سعید، سمیر امقر، کَری گِلین و ... از نوسلفیه به جریانی غیرعقلانی و متمایل به خشونت افراطی و نظامی‌گری تعبیر می‌شود؛ اما این پژوهش با تأکید بر نظرات مودودی و قرضاوی، داعیه‌داران گفتمان نوسلفی، تلاش دارد تا نشان دهد بر خلاف تعبیرات رایج از نوسلفیه، این جریان از گفتمانی عقلانی‌تر و اعتدالی‌تر نسبت به دیگر جریانات سلفی برخوردار است. براین اساس باید به این پرسش اساسی پاسخ داد که چه شاخصه‌هایی موجب تمایز جریان نوسلفیه از دیگر سلفیان معاصر می‌شود؟ برای دست‌یابی به این مهم از روش تحلیلی-توصیفی متن‌محور بهره گرفته شده و گردآوری داده‌ها بر اساس شیوه کتابخانه‌ای و از طریق فیش‌برداری از کتب مرجع و مقالات علمی-پژوهشی صورت گرفته است.
Neo-Salafism is one of the theological currents of the contemporary era which, while preserving the principles of Salafism, seeks to injure and modify some of its principles by criticizing Salafism. The neo-Salafis, by transcending the dogmatic beliefs of Salafism and presenting new and different interpretations of the currents within the Sunni Islamic paradigm, demonstrated a more moderate view of fundamentalist Islam. They against new kind of Salafism (Jihadi - Takfiris) seek to achieve Islamic rule by reviving monotheism and using more moderate methods such as inviting and cadre building and educating to the society. According to the views of people such as the late Farihi, Babi Saeed, Samir Amqar, Kerry Glin, etc., Noselfieh is interpreted as an irrational current and prone to extremist violence and militarism. The title of claimants of the neo-Salafi discourse seeks to show that, contrary to popular interpretations of neo-Salafism, this current has a more rational and moderate discourse than other Salafi currents.
(
, 
, 
)
