ملخص الجهاز:
"«خلع سلاح هستهای»(Nuclear-Disarmament) به علت آنکه کشورهای ایالات متحده امریکا،شوروی سابق (روسیه فعلی)،فرانسه،انگلستان و چین به بمب اتمی و هیدروژنی و کلاهکهای هستهای و موشکهای قارهپیماẓICBMẒ (Inter-continental Ballistic Missles ICBM) دست یافتند،ترس از غافلگیر شدن هریک از این قدرتها توسط قدرت دیگر،آنها را برآن داشت کهابتدا در مورد منع آزمایشهای هستهای در روی زمین و بالای جوẓOuter-spaceẒو زیر دریاها و اقیانوسها به توافق رسیده و پارهای از نقاط جهان را مناطق عاری از سلاحهای هستهای اعلام کنند.
فرانسه بالاخره در 13 نوامبر 1960 در صحرای الجزایر یک بمب اتمی قوی را با موفقیت آزمایش کرد و بدین وسیله وارد باشگاه اتمی فرانسه در پیشنهاد آیزنهاور رئیسجمهور امریکا تا آزمایش اتمی فرانسه در 1960،خروشچف در جریان چهاردهمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در اکتبر 1959،طرح خلع سلاح عمومی و کامل را ارائه داد اما امریکا که از نظر داشتن موشک قارهپیما که میتوانست سلاح هستهای را در هر نقطهای از جهان به هدف برساند از شوروی عقبتر بود،ضمن رد طرح،خروشچف،پیشنهاد کرد که حل مسأله خلع سلاح را کمیتههایی که در ژنو تشکیل میشوند برعهده گیرند تا در این فاصله بتواند با اجرای طرح تولید انبوه موشکهای بالستیک عقبماندگی خود را از شوروی جبران کند.
با آنکه حاصل این مذاکرات به خلع سلاح عمومی و کامل منجر نشد ولی راه برای دو اقدام مهم در 1963 گشود: 1-موافقتنامه ایجاد تلفن مستقیم 2-معاهده منع محدود آزمایشهای هستهای موافقتنامه تلفن مستقیم(تلفن سرخ) (Hot Line Agrement) در 20 ژوئن 1963 در ژنو یادداشت تفاهمی میان شوروی و امریکا به امضاء رسید که به موجب آن یک خط ارتباط تلفنی رسمی بین مسکو و واشنگتن برقرار شد تا تماس سران دو کشور در ایام بروز بحران امکانپذیر باشد."