تبیین الگوی ساختاری نظم اجتماعی در شهر کاشان بر مبنای مشارکت شهروندان مقالة

هدف از پژوهش حاضر تبیین الگوی ساختاری نظم اجتماعی در شهر کاشان بر مبنای مشارکت شهروندان است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع «پیمایشی» و از شاخۀ «میدانی» است. جامعۀ آماری شامل کلیۀ شهروندان شهر کاشان برطبق سرشماری سال 1395 به تعداد 304487 نفر است. حجم نمونه براساس فرمول کوکران و به شیوۀ تصافی در دسترس به تعداد 384 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامۀ نظم اجتماعی با 4 سوال و مشارکت شهروندان (با پنج زیرمتغیر اهداف، حمایت، مدیریت، ساختار و ارزیابی) با 20 سوال و پرسشنامۀ نظم اجتماعی با 15 گویه است. داده‌های گردآوری‌شده براساس تحلیل معادلات ساختاری براساس نرم‌افزار AMOS مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن بود که به‌طور کلی مشارکت شهروندان بر نظم اجتماعی در شهر کاشان با یک مدل ساختاری و الگوی متناسب 5 عاملی مشارکت اثرگذار بوده است و این الگو به گونهای است که مدیریت مشارکت بر نظم اجتماعی با ضریب تاثیر 73/0 بیشترین تاثیر و ساختار مشارکت بر نظم اجتماعی با ضریب تاثیر 41/0 کمترین تاثیر را داشته‌است.

The purpose of this study was to design a proportional model of social order in the city of Kashan based on citizen participation. The research method used in this study is a descriptive survey and a field survey. The statistical population includes all the citizens of Kashan, according to the Census of 2016, number 304487. The sample size was 384 people based on Cochran formula and available by random method. The research instrument consisted of two social order questionnaires with 4 questions and citizen participation (with five sub-variables: goals, support, management, structure and evaluation), with 20 questions and the Social Order has 15 items. The data were analyzed by structural equation analysis using AMOS software. The results showed that in general, citizen participation has had an impact on social order in the city of Kashan with a structural model and a proportional model of 5 factors of participation and this model is such that participation management has the most impact on social order with a coefficient of 0.73. The structure of participation had the least effect on social order with an impact factor of 0.41.