ملخص الجهاز:
"سید علی به این شکل حکومت آل کیا را به عنوان یک قدرت سیاسی رسما تأسیس کرد و لاهیجان را مرکز و پایگاه عملیات خویش قرارداد[مزاوی،1368:16؛ میر احمدی،1369:22].
اوزون حسن سپس نامهای به کارکیا سلطان محمد دوم نوشت و ضمن درخواست باج،تهدید کرد که در صورت نافرمانی،عبدالکریم دوم را بر مسند حکومت گیلان خواهد نشاند.
این موضوع به سهم خود سبب ایجاد کدورت در روابط آق قوینلو با آل کیا شد و سلطان یعقوب را بر آن داشت تا از تصمیم پدر دربارهی سپردن حکومت تمام نواحی گیلان به کیاییان،دست بشوید و از توان دربار کیایی برای جلوگیری از یاری آنان به صوفیان صفوی بکاهد [پرتو،بیتا:6-305].
ق سلطان محمد لاهیجانی و امیر اسحاق فومنی بر کهدم را دوباره به دست آورده بود،بر اثر شکست در این پیکار،که به نبرد منجیله دشت معروف است،از سلطان یعقوب آق قوینلو درخواست کرد تا او را علیه دشمنانش حمایت کند.
بدینگونه، سلطان یعقوب با ارسال این سپاه به گیلان،تسلط خود را بر گیلان گوشزد کرد[حسن زاده،1379:124].
علت این امر،بیادبی میرزا علی کارکیا،والی گیلان و پناه دادن وی به سید عبد الکریم مرعشی بر اثر جنگ داخلی مازندران بود.
سپس، سلطان یعقوب بکر بیگ موصل لو را به حمایت از سید شمس الدین (به تصویر صفحه مراجعه شود) مرعشی به مازندران اعزام کرد تا علیه کیاییان وارد عمل شود.
اهمیت تاریخی خاندان آل کیا در این برهه،این است که کارکیا میرزا علی در مقابله با رستم شاه آق قوینلو،از اسماعیل میرزای صفوی حمایت و او را در گیلان مخفی کرد[خواند امیر،1362:42-440]."