خلاصة:
در زبان روسی حالت «بهای» یکی از شش حالت دستوری به شمار میآید. با کمک حالت «بهای» پنج نقش معنایی یعنی پذیرنده، پذیرنده اطلاعات، تجربهگر، بهرهور/زیاندیده و عضو دوم رابطه، بیان میشوند. از آن جاییکه زبان فارسی فاقد مقوله «حالت» است، ابزارهای نحوی دیگری را برای بیان مفاهیمی که در زبان روسی با حالت «بهای» نمایانده میشوند، به کار میبرد. در مقاله حاضر، با بهرهگیری از روشهای زبانشناختی، از قبیل روش تحلیل مقابلهای، روش تحلیلی-توصیفی و همچنین در چارچوب نظریه ظرفیت، کوشیدیم تا روشهای اصلی بیان پنج نقش معنایی را به زبان فارسی ارائه دهیم. در زبان فارسی این نقشهای معنایی وابسته به نوع و معنای هستة خود، به روشهای مختلف بیان میشوند. پذیرنده، پذیرنده اطلاعات در صورتی متمم فعل عمل کنند، اغلب به صورت مفعول غیر مستقیم بیان میشوند. بهرهور/زیاندیده وابسته به معنای فعل، میتواند به سه روش زیر بیان میشود: مفعول غیر مستقیم، مفعول مستقیم و متمم اضافهای. هنگامیکه نقشهای معنایی پذیرنده، پذیرنده اطلاعات و بهرهور/زیاندیده متمم اسم به شمار میآیند، در زبان فارسی این نقشها بر عهدة گروه حرف اضافهای است که در نقش وابسته پسین گروه اسمی عمل میکند. هنگامیکه تجربهگر متمم فعل و قید گزارهای باشد، به صورت ضمیر متصل در جمله غیر شخصی یا به صورت فاعل در جمله شخصی بیان میشود. اگر تجربهگر متمم صفت کوتاه باشد، در زبان فارسی، آن نقش مفعول غیر مستقیم را ایفا میکند. نقش معنایی عضو دوم رابطه وابسته به نوع و معنای هسته خود، به صورت متمم اضافهای، مفعول غیر مستقیم، مسند و وابسته پسین گروه اسمی بیان میشود.
Grammatical case in the agglutinative and inflected languages is described as a tool that has two functions: 1. determining the syntactic roles of a structure in a sentence, such as subject, direct object, indirect object, and so on. 2. defining the semantic roles of a structure in a sentence such as agent, patient, beneficiary, recipient, etc. In Russian, the grammatical case is also considered as a way to show the syntactic relationship between the elements of a sentence or syntactic group. At the level of the sentence and the syntactic group, the verb or other word that act as head of the group government on its obligatory and optional arguments or complements with the help of grammatical cases. Russian language defines six grammatical cases: nominative, accusative, genitive, dative, instrumental, prepositional. The dative case has a particular importance among the six grammatical cases because it has its own meaning. In Russian, with the help of dative case, five semantic roles are expressed: recipient, addressee, experiencer, beneficiary/malefactive and second member of the relationship. Since Persian does not have the category of »case«, it uses other syntactic tools to express the concepts that are expressed in Russian by the grammatical cases: simple and compound prepositions, postposition «را», ezafe, word order and conjunctions. In Russian, the dative case has four main semantic roles: recipient, addressee, experiencer, beneficiary/malefactive, and a secondary semantic role, i.e., the second member of the relationship. Since Persian language does not have a category »case«, the structures of Russian language that are used in the dative case are expressed in Persian language in different ways. In the present article, we examined each of these roles and identified the methods of expressing them in Persian.
ملخص الجهاز:
مبانی نظری پژوهش حاضر بر مبنای نظریه ظرفیت ٢ (کتاب های دستور زبـان فارسـی بـر اسـاس نظریه ی گروههای خودگردان در دستور وابستگی (٢٠١٢) و ظرفیت فعل و سـاخت هـای بنیـادین جمله در فارسی امروز؛ پژوهشی بر اسـاس نظریـه ی دسـتور وابـستگی (٢٠٠٦) تـالیف طبیـب زاده (Tabibzadeh) است )؛ دستور توصیفی زبان فارسی (کتاب ساخت زبـان فارسـی (٢٠١١) نوشـته غلامعلی زاده (Gholam Alizadeh)؛ کتاب دستور زبان ادبی معاصر فارسی تالیف روبینچیـک ) (٢٠٠١ ,Rubinchik)؛ دستور توصیفی زبان روسی (کتاب دستور آموزشـی زبـان روسـی نوشـته 1 Crosslinguistic study 2 Valency Theory زهرایــــی (٢٠١٨ ,Zahraii)؛ کتــــاب مقدمــــه بــــر نحــــو عمــــومی نوشــــته تــــستلتس (٢٠٠١ ,Testelets)؛کتاب اپرسیان (٢٠١٠ ,Apresyan) مسائل نظری نحو روسی ؛ تعامل دستور و واژگان و مقاله کوستووا (٢٠١٢ ,Kustova) «حالت «به ای »؛ و مطالبی بـرای پـژوهش توصـیف پیکره ای دستور زبان روسی ») برگزیده شده است .
گفتنی است که در این نوع ساخت ظرفیتـی مفعـول غیـر مـستقیم روسـی بـا نقـش پذیرنـده اطلاعات زمانی ترجمه به زبان فارسی دارای نقش نحوی مفعول مستقیم است و حاکمیـت فعـل بـر آن توسط حرف پیش اضافه «را» برقرار می شود، برای نمونه ، بیـان جملـه بـا فعـل воспрещать، запрещать«ممنوع کردن ، منع کردن » به صورت زیر است : پزشک من را از خوردن شیرینی منع کرد.