طبقه بندی، بررسی و آنالیز بقایای استخوان های جانوری محوطه شیرتل (تپه شیره پز خانه) دشت قزوین از عصر برنز تا اواسط عصر آهن مقالة

تپه موسوم به محوطه باستانی شیره پزخانه (شیرتل) در فاصله 9 کیلومتری جنوب شرقی شهر قزوین واقع شده است. با توجه به نمونه‌هایی که به روش کربن14 تاریخگذاری مطلق شدهاند (شامل دو نمونه زغال و چهار نمونه از بقایای استخوانهای جانوری) این محوطه از عصر برنز تا اواسط عصر آهن را شامل میشود. افزون بر بقایای به دست آمده از این محوطه مانند اماکن استقراری، سفال، پیکرک و بقایای انسانی و غیره، مجموعه بقایای استخوانهای جانوری به دست آمده است که در بین آنها میتوان از بقایای استخوانی بز، گوسفند، غزال، گاو، گوزن، اسب سانان و درصد اندکی بقایای استخوانی سگ سانان، جوندگان و گراز را نام برد. در میان مجموعه استخوانهای جانوری در محوطه شیرتل بیشترین درصد فراوانی را بقایای استخوانی گاو اهلی (Bos Taurus) تشکیل میدهد که با انواع آثار برش، آثار سوختگی و شکستگی قابل شناسایی هستند؛ با توجه به درصد بالای گاو اهلی نابالغ در این مجموعه به نظر میرسد، از نیروی محرکه این گونه جانوری بیشتر در مزارع و تسریع فرایند کشاورزی استفاده شده است. در مجموعه بقایای استخوانی محوطه شیرتل از رسته نشخوار کنندههای کوچک (Small Ruminant) همانند دیگر محوطه-های دشت قزوین گوسفند اهلی (Ovis aries) بیشترین درصد فراوانی را دارد. افزون بر نقش پروتئین در رژیم غذایی جوامع انسانی، از بقایای بهدست آمده از محوطه شیر تل اینطور به نظر میرسد که از استخوانهای حیوانات اهلی برای ساخت ابزار استخوانی استفاده کردهاند. در این محوطه تعدادی بقایای استخوانهای حیوانات وحشی نیز به دست آمده است که نقش شکار در اقتصاد معیشتی مردم را نشان میدهد.

The hill called the ancient site of Shirtal is located 9 km southeast of Qazvin. According to samples that have been dated to carbon 14 (including two samples of coal and four samples of animal bone remains), this area is from the Bronze Age to the mid-Iron Age. In addition to the remains obtained from this area, such as habitats, pottery, statues and human remains, etc., a collection of animal bone remains has been obtained, among which can be the bone remains of goats, sheep, and gazelles.Named cows, deer, horses, and a small percentage of bone remains of dogs, rodents, and boars. Among the collection of animal bones in the Shirtal area, the highest percentage is the bone remains of a domestic cow (Bos Taurus), which can be identified by a variety of cutting effects, burn marks and fractures; Due to the high percentage of immature cattle in this complex, it seems that the driving force of this species has been used more in farms and accelerating the agricultural process. In the skeletal remains of Shirtel area, from the category of small ruminants, like other areas of Qazvin plain, domestic sheep (Ovis aries) has the highest percentage. In addition to the role of protein in the diet of human societies, the remains of the milkweed site appear to have used the bones of domestic animals to make bone tools. In this area, a number of bone remains of wild animals have been found, which shows the role of hunting in the livelihood economy of the people.