خلاصة:
در گذشته، در برنامه ریزی توسعه ظرفیت تولید برق، تامین بار مصرفی، سطح قابلقبول قابلیت اطمینان و کمینه بودن هزینهها نقش اصلی را ایفا میکرد. امروزه رعایت ملاحظات زیستمحیطی از اولویتهای مهم برنامهریزی به شمار میآید. این رویکرد هزینه توسعه ظرفیت تولید را افزایش میدهد. دوستداران محیطزیست ادعا دارند این افزایش با کاهش هزینههای خارجی ناشی از کاهش آلایندگی طرحهای توسعه جبران میشود. برای اثبات این ادعا، مطالعات چندانی بویژه با استفاده از دادههای واقعی صورت نگرفته است. در مقاله حاضر با شبیهسازی شبکهای نزدیک به شبکه برق ایران، اثر محدودیت انتشار آلایندههای زیستمحیطی بر برنامهریزی توسعه ظرفیت نیروگاهها در بازه زمانی سالهای 1405- 1384 مطالعه و تغییر در هزینههای توسعه سیستم قدرت با تغییر در هزینه آسیبهای زیستمحیطی، مقایسه شده است. نتایج نشان میدهد افزایش هزینه ناشی از اعمال محدودیت در میزان انتشار آلایندهها در بلندمدت با کاهش هزینه خارجی ناشی از انتشار آنها جبران میشود.
In the past, power generation expansion planning was mainly based on a cost minimization target
subject to acceptable level of system reliability. Nowadays, environmental considerations have
changed into important planning priorities increasing the capacity expansion costs. Socially, this
increase is compensated by the reduction in external costs caused by lower levels of emissions.
In this paper, emission constraints have been imposed on generation capacity expansion planning
of a grid much the same as Iran power grid for the period of 2005-2023 using WASP package.
Changes in system expansion costs have been compared with changes in environmental damage
costs. According to the results, in long term the increase in capacity expansion cost caused by
imposing emissions constraints is compensated with reduction of external costs of emissions.
ملخص الجهاز:
در اين تحقيق براي پرکردن اين خلأ و شـــفـاف کردن تـاثير در نظر گرفتن محـدوديـت هـاي زيست محيطي بر ترکيب نيروگاه ها و هزينه هاي توسعه ظرفيت سيستم قدرت ، براي يک سيستم با ويژگي هاي بســيار نزديک به شــبکه ســراســري برق ايران ، هزينه اجتماعي (مجموع هزينه مســتقيم و هزينه ناشي از انتشار آلاينده ها) توليد برق در دو حالت اعمال قيد محدوديت انتشار آلاينده هاي SO٢ 1.
سپس با مقايسه اين هزينه ها در دو حالت يادشده ، به اين پرسش مهم پاسخ داده مي شود که آيا کاهش هزينه خارجي توليد برق ناشي از کاهش انتشار آلاينده هاي زيست محيطي در حالتي که برنامه ريزي توسعه توليد با اعمال محدوديت در ميزان انتشار اين آلاينده ها صـورت مي گيرد، افزايش هزينه توسـعه نيروگاه ها را جبران مي کند.
اين مدل به همراه محدوديت هاي آن توســط نرم افزار GAMS٢ اجرا مي شود و در آن هزينه خارجي نهايي توليد در منطقه مورد مطالعه براي سه حالت کم باري ، بار مياني و پرباري محاسبه شده است .
بنابراين ، گرچه استفاده از رويکردهاي يادشده مي تواند تا حدودي براي بهبود توليد و کنترل و کاهش انتشار آلاينده هاي حاصـــل از توليد در شـــبکه هاي موجود برق به کارگرفته شـــود، اما اثربخشـــي آنها در مقايســـه با اعمال ملاحظات زيســـت محيطي در مرحله برنامه ريزي توســـعه و صـــدور مجوزهاي احداث براي نيروگاه هاي سازگار با محيط زيست بمراتب کمتر است .