خلاصة:
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی دلبستگی درمانی به مادران بر نشانه‌های نافرمانی مقابله‌ای در کودکان 8 تا 11 سال شهر شیراز بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. نمونه پژوهش 40 نفر از مادران دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی در سال تحصیل 99-1398 شهر شیراز بود که به طور تصادفی در آزمایش (تعداد 20 نفر) و کنترل (تعداد 20 نفر) گماشته شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های دموگرافیک و سیاهه رفتاری کودک آخنباخ نسخ والدین استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. نتایج نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون در سه متغیر مشکلات برونی‌سازی شده، مشکلات رفتاری درونی‌سازی شده و مشکلات کلی تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>P). همچنین بین پیش آزمون-پیگیری نیز در هر سه متغیر تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>P) و نیز بین پس آزمون و پیگیری در دو متغیر مشکلات برونی‌سازی شده و مشکلات رفتاری درونی‌سازی شده تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>P). براین اساس می‌توان گفت که آموزش دلبستگی درمانی به مادران در کاهش نشانه‌های نافرمانی مقابله‌ای در کودکان 8 تا 11 سال موثر بوده و می‌توان از این نوع مداخله در مراکز درمانی کودکان با مشکلات رفتاری استفاده نمود.
The aim of this study was to determine the effectiveness of attachment therapy to mothers on the symptoms of oppositional defiant in children aged 8 to 11 years in Shiraz. The research method was quasi-experimental with pre-test-post-test design and control group and follow-up stage. The research sample consisted of 40 mothers of primary school male students in the academic year of 2019-2020 in Shiraz who were randomly and assigned into the experimental group (20 people) and control group (20 people). Demographic questionnaires and Achenbach's child behavioral checklists of patents were used to collect data. The results showed that there was a significant difference between pre-test and post-test in three variables of externalized problems, internalized behavioral problems and general problems (P <0.001). There is also a significant difference between the pre-test-follow-up in all three variables (P <0.001) and also there is a significant difference between post-test and follow-up in the two variables of externalized problems and internalized behavioral problems (P <0.001). Based Based on the findings, it can be said that teaching attachment therapy to mothers is effective in reducingthe symptoms of oppositional defiant in children aged 8 to 11 years and this type of intervention can be used in medical centers for children with behavioral problems.
ملخص الجهاز:
نتايج نشان داد بين پيش آزمون و پس آزمون در سه متغير مشکلات برونيسازي شده ، مشکلات رفتاري درونيسازي شده و مشکلات کلي تفاوت معنادار وجود دارد (٠٠٠١ نشانه هاي نافرماني مقابله اي در کودکان ٨ تا ١١ سال مؤثر بوده است و ميتوان از اين نوع مداخله در مراکز درماني کودکان با مشکلات رفتاري استفاده کرد.
Wach, Letroblon, Coury & Tebib 2.
در سال هاي اخير پژوهش هاي زيادي درباره عوامل خانوادگي مؤثر در رفتار و طرز فکر کودک صورت گرفته است و مداخلات متنوع و مختلفي براي اختلال نافرماني مقابله اي ارائه شده است که در ميان آنها، آموزش والدين ، به دليل تمرکز بر محوريترين عامل به وجود آمدن اختلالات رفتاري يعني والدين ، بر ساير روش هاي مداخله اي ارجحيت و برتري دارد (دياس ٤ و همکاران ، ٢٠١٧).
Chen, Lin, Allen Heath & Ding 3.
Egan, Wilsie, Thompson, Funderburk & Bard 6.
Steptoe, Wikman, Molloy, Messerli-Burgy & Kaski 2.
Kawabata, Alink, Tseng, van Ijzendoorn & Crick 5.
Schueller, Kashdan & Parks 2.
Moretti, Obsuth, Craig & Bartolo 4.
اما در پس آزمون و پيگيري تفاوت معناداري در هر سه متغير مشکلات رفتاري برون سازيشده ، درون سازي شده و مشکلات کلي وجود دارد (٠٠٠١ بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش دلبستگي درماني به مادران بر نشانه هاي نافرماني مقابله اي در کودکان ٨ تا ١١ سال شهر شيراز انجام شد.
Family violence and oppositional defiant disorder symptoms in Chinese children: The role of parental alienation and child emotion regulation.
(
, 
, 
)
