خلاصة:
هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی بازیدرمانی بر رفتار پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع طرحهای کاربردی و نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابلهجویانه شهر بابل در سال 1398 که از بین آن ها 60 نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند و با استفاده از روش تصادفی در دو گروه بازیدرمانی و گروه گواه، هر گروه 30 نفر گماشته شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه مشکلات رفتاری کودک (مرشد و همکاران، 2015) در سه دوره زمانی پیشآزمون، پس آزمون و پیگیری به دست آمد. بازی درمانی براساس بسته آموزشی بازی درمانی کنل (2003) در ده جلسه و به مدت 2 ساعت به صورت هفتگی برای گروه آزمایش اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و نرمافزار SPSS.22 استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین اثر بخشی بازی درمانی بر بهبود رفتار پرخاشگری (86/38=F، 001/0>p) در کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه-گیری: مطالعه نشان داد که بازیدرمانی موجب کاهش رفتار پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی شد و می توان از این درمان در جهت بهبود رفتار پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی استفاده کرد.
Aim: The aim of this study was to determine the effectiveness of play therapy on the aggressive behavior of children with ADHD. Methods: The statistical population of this study includes all children with confrontational disobedience disorder in Babol in 2019, from which 60 people were purposefully selected and using a random method in two groups of play therapy and control group, each group was assigned 30 people. Data were obtained using a child behavioral problems questionnaire in three time periods: pre-test, post-test and follow-up. Play therapy was performed in ten sessions for 2 hours weekly for the experimental group. Analysis of variance with repeated measures and SPSS software were used to analyze the data. Results: The results showed that there was a significant difference between the effectiveness of play therapy on improving aggressive behavior (F=38.86, pConclusion: The study showed that play therapy reduced the aggressive behavior of children with ADHD and this treatment can be used to improve the aggressive behavior of children with ADHD.
ملخص الجهاز:
با توجه به اهمیت و بررسی واکنش های هیجانی خصوصاً خشم و پرخاشگری در کودکان و تأثیر آن در بهبود روابط اجتماعی، تحصیلی، خانوادگی و با توجه به اثربخشی قابل اطمینان بازی درمانی درکاهش رفتارهای پرخاش گرانه در کودکان و درمان اختلالات رفتاری و با توجه به مباحث فوق ، هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی بازیدرمانی بر پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی بود.
برنامه و محتوای جلسات بازی درمانی جلسات محتوا ابزار اول تشخیص سطح کارکردی کودکان ، آشنایی کودکان با تخته توازن یکدیگر، تقویت ارتباط اعضا، پیشرفت توازن و ثبات ، افزایش سطح آگاهی فضایی، افزایش هماهنگی چشم و دست - چشم و پا، افزایش آگاهی جنبشی و لمسی دوم یادگیری مهارت های جدید و ارتباط بهنجار، کسب بازی ردیابی تیله بر روی اطلاعات در مورد خود و مشکلات خود، پیشرفت توانایی سطح شیب دار تعقیب چشمی، پیشرفت وضعیت جانبی و جهت یابی ، توانایی تمیز و رمزگشایی بینایی، هماهنگی چشم و دست سوم تخلیه انرژی و کم تر شدن رفتار تکانشی، پیشرفت بازی تایر هماهنگی و چالاکی، هماهنگی چشم و دست - چشم و پا چهارم تمرکز درمان بر خودکنترلی، افزایش دقت و تمرکز و بازی پیچ و مهره تقویت انگشتان دست پنجم آموزش راهکارهایی در مورد شیوه های برخورد با مردم ، بازی نردبان -گام زدن آموزش مهارت هایی برای عملکرد روزانه دانش آموز، پیشرفت ادراک بینایی تصویر و زمینه ، تشخیص تفاوت ها و شباهت ها، پیشرفت الگوهای نقل و انتقال در هماهنگی چشم و پا ششم کودک اهمیت میزان موفقیت در اجرای یک تکلیف را بازی پلانجر (با پریدن در مییابد، افزایش هماهنگی چشم و دست ، رشد اشیا مورد نظر را لمس خودپنداره و کمک به کودک در پریدن از زمین میکند) هفتم پیشرفت هماهنگی حرکات دست و تعادل ، پیشرفت بازی خم شدن (دست و تصور بدنی و تن آگاهی، پیشرفت مهارت های توالی، پای مورد نظر را باید بر تداعی و تمیز شنیداری روی اشکال هندسی گفته شده قرار دهد) هشتم شناخت های خود را شناسایی کنند، کمک به شناسایی بازی تنگرام (تصویر نشان تحریف های شناختی و جایگزینی تفکر سازگارانه با داده شده و فرد با کمک تفکر ناسازگارانه حافظه بینایی باید تصویر را تکمیل کند) نهم پذیرش مسئولیت ، بیان تعامل بین افکار- احساسات و بازی پرتاب کننده پایی رفتار دانش آموز، افزایش خودپنداره ، تخلیه انرژی و آگاهی فضایی، پیشرفت هماهنگی چشم و دست دهم افزایش و تقویت مهارت مقابله با هیجانات منفی و بازی تیوپ مهارت حل مسئله با توجه به سن تقویمی، پیشرفت انعطاف پذیری، پیشرفت قدرت ماهیچه ها، پیشرفت عکس العمل اجتماعی روش اجرا.