سبک شناسی اشعار عباس باقری (مجموعه های صبح در پرگار و از پلک سنگ) مقالة

زمینه و هدف: شعر انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، یکی از شاخه های درخت تناور شعر معاصر فارسی است. این نوع شعر، که اغلب بدلیل ویژگیها و خصوصیات محتواییش شناخته میشود، شاخصه های زبانی و بیانی خاص خود را نیز دارد. عباس باقری، شاعر مشهور سیستانی، جزو شاعران صاحب سبک جریان شعر انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بشمار میرود. در این مقاله، دو مجموعه شعر او سبک شناسی شده است. روش مطالعه: در مقالۀ حاضر از روش تحلیل متن و منابع کتابخانه ای استفاده شده و محدوده و جامعۀ موردمطالعه، دو مجموعۀ صبح در پرگار (1368) و از پلک سنگ (1386) است. یافته ها: بسامد واژه های مذهبی و عرفانی، واژه ها و اصطلاحات جنگی و نامهای جغرافیایی مربوط به جبهه، واژه ها و اصطلاحات عربی در مجموعۀ «از پلک سنگ» بیشتر است. کاربرد نامها و واژه های بومی و محلی در شعر باقری قابل توجه است. مهمترین صورخیال شعر او، تشبیه (بخصوص حسی به حسی و اضافۀ تشبیهی) و تلمیح (بخصوص تلمیحات مذهبی) است. توجه به شهید و شهادت، عاشورا و کربلا، جانبازان و آزادگان، خانوادۀ رزمندگان، وطن دوستی، مبارزه با استعمار و جهل و مادی گرایی حاکمان همسایه، و بیان فقر و مشکلات اقتصادی از مضامین شعر اوست. نتیجه گیری: میتوان گفت بین این دو دفتر و بطور کلی تمام اشعار باقری از نظر فرم و صورت و محتوا، ارتباط وجود دارد. اشعار باقری بیشتر در قالبهای آزاد و نیمایی است و با زبانی ساده و روان و بهره گیری از صور خیال ساده و آشنا سروده شده اند. در اشعار این دو دفتر عمدتا مضامین اجتماعی مانند توجه به فقر و مشکلات اقتصادی، جهل و ظلم و ستم حاکمان همسایه، استعمار و سرمایه داری، تقابل تاریخی حق و باطل و مضامین مربوط به دفاع مقدس و انقلاب دیده میشود. در شعر او، تاثیر فرهنگ، تاریخ، اقلیم و طبیعت سیستان برجسته است.

BACKGROUND AND OBJECTIVES: The poetry of the Islamic Revolution and the Holy Defense is one of the branches of the great tree of contemporary Persian poetry. This type of poetry, which is often known for its features and content characteristics, also has its own linguistic and expressive characteristics. Abbas Bagheri, the famous poet of Sistani, is one of the poets with the style of poetry of the Islamic Revolution and the Holy Defense. This article, two collections of his poems are stylized. METHODOLOGY: In the present article, the method of text analysis and library resources is used and the study area and community are two collections of Morning in the compass (1989) And from the eyelid of the stone (2007). FINDINGS: Frequency of religious and mystical words; War words and expressions and geographical names related to the front; There are more Arabic words and expressions in the collection " From the eyelid of the stone". The frequency of native and local names and words in his poetry is remarkable. The most important forms of his poetry are similes (especially sensory to sensory and metaphorical addition) and allusions (especially religious allusions). Attention to martyrdom and martyrdom, Ashura and Karbala, veterans and freedmen, families of warriors, patriotism, struggle against colonialism and ignorance and materialism of neighboring rulers and the expression of poverty and economic problems are among the themes of his poetry. CONCLUSION: It can be said that there is a connection between these two books and in general all Bagheri's poems in terms of form, form and content. Bagheri's poems are mostly in free and Nimai's formats and have been written in simple and fluent language and using simple and familiar images. In the poems of these two books, mainly social themes such as attention to poverty and economic problems, ignorance and oppression of neighboring rulers, colonialism and capitalism, historical confrontation between right and wrong and themes related to holy defense and revolution are seen. In his poetry, the influence of culture, history, climate and nature of Sistan is prominent.

سبک شناسي اشعار عباس باقري (مجموعه هاي صبح در پرگار و از پلک سنگ ) يوسف کرمي چمه گروه زبان و ادبيات فارسي، دانشگاه علوم انتظامي امين ، تهران ، ايران . برخلاف بسياري از شاعران دفاع مقدس ، که از کلمات واصطلاحات جنگي قديم نظير شمشير، خنجر، و سپر بيشتر استفاده کرده اند، عباس باقري کمتر از واژه هايي مانند نيزه (صبح در پرگار، ص ١٠٣)؛ رزم (از پلک سنگ ، ص ٧٣)؛ و کلاهخود (همان ، ص ١٣١) بهره برده و اغلب متناسب با وضعيت جبهه و جنگ ، واژه ها و اصطلاحات جنگي جديد را بکار گرفته است . در شعر عباس باقري نيز همچون ديگر شاعران دفاع مقدس ، برخي واژه هاي طبيعي مانند کبوتر، شقايق ، و لاله نماينده و سمبل شهيد و شهادت است . بهل اين حنجره از زمزمه شــوريده شــود زانکه مخمور تو با ســوز و گداز آمده اســت (همان ، ص ٨٧) يکي ازنشانه هاي باستانگرايي، کاربرد (ز) بجاي (از)است که در شعر دفاع مقدس نمودبسياري دارد: «تاجي ز شاخۀ زيتون را / بر روي نيزه / به ديدار ميرود» (صبح در پرگار، ص ١٠٣). در اين دو مجموعه ، زبان شاعر خصوصيات برجسته اي دارد: بسامد واژه ها و اصطلاحات مذهبي و عرفاني در مجموعۀ «از پلک سنگ » بيشتر است .