خلاصة:
هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر مدیریت بحران در اماکن ورزشی (مطالعه موردی:استادیوم صد هزار نفری ورزشی آزادی) بود که این تحقیق به شیوه کیفی و کمی با استفاده از روش مقایسه های زوجی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق در دو بخش کیفی و کمی می باشد، مدیران و صاحبنطران و کارشناسان مرتبط با حوزه مدیریت بحران اماکن ورزشی در بخش کیفی (روش دلفی) بودند و در بخش کمی نیز مدیران و مسئولین ورزشی مجموعه آزادی و اساتید دانشگاه بودند. ابزار تحقیق، فیش برداری ،مطالعه اسنادی و پرسشنامه جهت گردآوری داده ها بود. ابتدا نرخ ناسازگاری کلیه مقایسات زوجی محاسبه گردید و سپس رتبه بندی معیارها انجام شد. در این تحقیق شناسایی عوامل با روش دلفی انجام گرفت و سپس با استفاده از روش AHP عوامل شناسایی شده اولویت بندی شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که عوامل موثر در مدیریت بحران شامل تغییر و بازنگری در قوانین موجود (4 مشخصه)، تامین منابع مالی مورد نیاز (3 مشخصه)، بهره گیری از نیروی متخصص (4مشخصه)، برگزاری دوره های آموزشی و آموزش دادن (3 مشخصه)، بهره گیری از تجهیزات و تاسیسات استاندارد (5 مشخصه) و وجود منابع ایمنی و بهداشتی(5 مشخصه) بودند که در نهایت اولویت بندی کلی نشان داد تغییر و بازنگری در قوانین موجود در رتبه اول قرار دارد.
The purpose of the present study was to identify and prioritize the factors affecting crisis management in sport venues (Case Study: Azadi One hundred thousand stadium), which is a qualitative and quantitative research using paired comparisons. The statistical population of this research is divided into two parts: qualitative and quantitative, managers and experts and experts in the field of crisis management of sports places in the qualitative sector (Delphi method) and in the quantitative part were managers and sports executives of Azadi University and university professors. For data collection, the theoretical and research, the library method and Questionnaire was used. Analysis of all questionnaires was done in order to calculate inconsistency rate of all paired comparisons and among all questionnaires were used to rank criteria. In this research, identification of factors by Delphi method was performed and then identified factors were prioritized by using AHP method. The results showed that effective factors in crisis management included revision of existing rules (4 attributes), funding needed (3 attributes), utilization of specialist force (4 attributes), training and education ( 3 features), utilization of standard equipment and facilities (5 features) and safety and health resources (5 features), which ultimately prioritized overall change and revised existing rules in the first place.
ملخص الجهاز:
نتایج نشان داد که عوامل موثر در مدیریت بحران شامل تغییر و بازنگری در قوانین موجود (٤ مشخصه )، تامین منابع مالی مورد نیاز (٣ مشخصه )، بهره گیری از نیروی متخصص (٤مشخصه )، برگزاری دوره های آموزشی و آموزش دادن (٣ مشخصه )، بهره گیری از تجهیزات و تاسیسات استاندارد (٥ مشخصه ) و وجود منابع ایمنی و بهداشتی(٥ مشخصه ) بودند.
نتایج مقایسات زوجی جهت اولویت بندی گویه های مربوط به هر عامل که با استفاده از روش AHP صورت گرفت ، نشان داد که از میان ٢٤ گویه مورد بررسی، ٦ گویه شامل تصویب قوانین در زمینه آشنایی با مباحث مدیریت بحران در ورزش ، تعیین بودجه مالی از طریق وزارت ورزش و جوانان برای مدیریت بحران در ورزشگاه آزادی، بهره گیری از کارکنان توانمند در بحث آشنایی با اماکن ورزشی، آموزش های تخصصی به مدیران و کارکنان بخش عملیاتی در بحث مدیریت بحران ، استفاده از تجهیزات ورزشی استاندارد و وجود امکانات رفاهی برای تماشاچیان (بوفه ، صندلی و...
بحث و نتیجه گیری هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر مدیریت بحران در اماکن ورزشی (مطالعه موردی: ورزشگاه صد هزار نفری ورزشی آزادی) بود که به شیوه کیفی و کمی با استفاده از روش مقایسه های زوجی انجام شد.
همچنین عامل های موثر در مدیریت بحران اولویت بندی شدند که بر این اساس و بنا بر نظر صاحبنظران ، عامل اول (تغییر و بازنگری در قوانین موجود) با وزن ٠/٢٠٠ در رتبه اول و عامل ششم (وجود منابع ایمنی و بهداشتی) با وزن ٠/١٢٩ در آخرین رتبه قرار دارند.