خلاصة:
در نظام جهانی کنونی، یکی از مؤثرترین بازیگران تعیین کننده در روند مدیریت جهانی، سازمانهای بین المللی محسوب می شوند. این مسئله متأثر از اهمیت این سازمانها در قاعده مند کردن مناسبات بین الملل، ارتقاء تعاملات جوامع بشری، قانونگذاری بین المللی، حل وفصل مسالمت آمیز اختلافات و نظارت این سازمانها بر عملکرد دولتها است.تنها سازمان بین المللی متشکل از تمام کشورها، سازمان ملل متحد میباشد که هدف آن ایجاد صلح و آرامش در روابط بین الملل و میان کشورها میباشد. جمهوری اسلامی ایران از اولین کشورهایی بوده است که از ابتدای تأسیس سازمان ملل به عضویت آن در آمده است؛ رویکرد نقادانه به ساختار و اقدامات این سازمان از سوی ایران و برخی دیگر کشورها، در دهه های اخیر موضوعی بوده است که در سیاست خارجی این کشورها، دنبال شده است. از این رو پژوهش حاضر درصدد تبیین جایگاه سازمان ملل متحد در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران میباشد؛بنابراین این سوال اصلی مطرح می شود که در سیاست خارجی ج.ا.ایران، جایگاه سازمان ملل متحد چگونه است؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال، از روش پژوهش توصیفی -تحلیلی و با استفاده از ابزار گردآوری کتابخانه ای و سایتهای اینترنتی استفاده شده است. نتایج یافته های پژوهش نشان می دهند که از ابتدای شکل گیری ج.ا. ایران، رویکرد انقلابی و رادیکالی به اقدامات و ساختار سازمان ملل در سیاست خارجی کشور وجود داشته است و این رویکرد بر دیگر رویکردها و استراتژیهای دنبال شده غالب بوده وهمواره روابط ایران و سازمان ملل متحد، به دور از یک تعامل پایدار بوده است.
In the current global system, one of the most influential players in the global management process is international organizations.This issue is influenced by the importance of these organizations in regulating international relations, promoting the interactions of human societies, international legislation, the peaceful settlement of disputes, and the oversight of these organizations over the performance of governments. The only international organization consisting of all countries is the United Nations, which aims to create peace and tranquility in international relations and between countries. The Islamic Republic of Iran has been one of the first countries to become a member since the founding of the United Nations; Critical approach to the structure and actions of this organization by Iran and some other countries, in recent decades has been an issue that has been pursued in the foreign policy of these countries. Therefore, the present study seeks to explain the position of the United Nations in Iran's foreign policy; therefore, the main question is what is the position of the United Nations in the foreign policy of the Islamic Republic of Iran? To answer this question, descriptive-analytical research method has been used using library collection tools and Internet sites. The results of the research show that from the beginning of the formation of Iran, there has been a revolutionary and radical approach to the actions and structure of the United Nations in the country's foreign policy, and this approach prevails over other approaches and strategies pursued , Has been far from a stable interaction.
ملخص الجهاز:
در این رابطه در بررسی علت عدم موفقیت سـازمان ملـل متحد در زمینه حفظ صلح و امنیت بین المللی و دیگر اهـداف مهـم ایـن سـازمان پـیش از هر چیز باید به وابستگی مالی و سیاسی آن به قدرتهای بزرگ اشـاره کـرد بـه نحـوی کـه این قدرتها از سازمان ملل به عنوان ابزاری برای پیشـبرد سیاسـت خـارجی خـود اسـتفاده کرده اند.
(23-22 یکی از اصول های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از نظـر امـام خمینـی، کـم کردن نفوذ سلطه طلبان عنوان شده و بر همین مبنا هدف از صدور انقلاب را نیز نجـات و رهایی همه ملل تحت ظلم و از بین بـردن سـاختارهای ظالمانـه نظـام بـین الملـل معرفـی میکنند و میفرماینـد: مـا ایـن واقعیـت و حقیقـت را در سیاسـت خـارجی و بـین الملـل اسلامیمان بارها اعلام نموده ایم که در صدد گسترش نفوذ اسلام در جهـان و کـم کـردن سلطه جهانخواران بوده و هستیم ...
دوران جنگ که مصادف شده بود با دهه اول انقلاب ، با توجه به اینکـه دولـت ایـران در این دهه نسبت به سازمان های بین المللی رغبت چنـدانی از خـود نشـان نمـیداد و بـا نوعی بدبینی در عرصه سیاست خارجی به ارتباطات بین المللی نگاه میکـرد؛ امـا سـازمان ملل در قضیه جنگ عراق و ایران ، نسبت به مسأله بـیتفـاوت نبـود و شـورای امنیـت بـه عنوان نهاد مسئول ، به پیگری اوضاع جنگ میپرداخت و هـر بـار کـه قطعنامـه ای حـاوی مواضع شورا در قبال جنگ صـادر مـیکـرد، مسـئولیتهای دو طـرف را متـذکر مـیشـد و وظایفی تعیین میکرد.