خلاصة:
با توجه به نقش فزاینده روسیه و ترکیه در سراسر جهان از جمله تنشهای لیبی، جنگ آذربایجان و ارمنستان، افزایش حضور اقتصادی ترکیه در آسیای مرکزی و روابط با آمریکای لاتین و همچنین روابط اقتصادی پررنگ آنکارا و مسکو و جمعیت 12درصدی مسلمانان ترکتبار مقیم روسیه که همواره از سیاستهای آنکارا حمایت میکنند، میتوان گفت که بحران سوریه به ابزاری برای چانهزنی و مبادله امتیاز بین دو کشور روسیه و ترکیه تبدیل شده است و این بحران بر راهبرد روسیه در قبال ترکیه تاثیر بسزایی داشته است. هدف این پژوهش تاثیر بحران سوریه بر راهبرد روسیه در قبال ترکیه میباشد. سوال اصلی پژوهش این گونه مطرح میشود که بحران سوریه چه تاثیری بر راهبرد روسیه در قبال ترکیه داشته است؟ فرضیه پژوهش نیز این گونه مطرح می شود که: بحران سوریه سبب شد تا روسیه تلاش کند که ترکیه را از بازیگری فعال که قابلیت کارشکنی در مسائل منطقهای را دارد، به بازیگری همسو تبدیل کند و تا حد امکان ترکیه را از مدار غربی خارج کرده و بر اساس رئالیسم نئوکلاسیک راهبرد همکاری جویانهای را با ترکیه در پیش گیرد. یافتههای تحقیق نیز حکایت از اثبات این موضوع دارد. روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد.
Considering the increasing role of Russia and Turkey in the world, including the tensions in Libya, the war in Azerbaijan and Armenia, the increase in Turkey's economic presence in Central Asia and relations with Latin America, as well as the strong economic relations between Ankara and Moscow and the 12% population of Muslims of Turkish origin living in Russia, who always They support Ankara's policies, it can be said that the Syrian crisis has become a tool for bargaining and exchanging points between the two countries Russia and Turkey, and this crisis has had a significant impact on Russia's strategy towards Turkey. The aim of this research is the impact of the Syrian crisis on Russia's strategy towards Turkey. The main question of the research is that what effect has the Syrian crisis had on Russia's strategy towards Turkey? The hypothesis of the research is also proposed as follows: The Syrian crisis caused Russia to try to transform Turkey from an active actor capable of disrupting regional issues to an aligned actor and to remove Turkey from the Western orbit as much as possible. On the basis of contingent realism, he should adopt a cooperative strategy with Turkey. The findings of the research also indicate the proof of this issue. The method of conducting this research is descriptive-analytical.
ملخص الجهاز:
روابط روسیه و ترکیه در بحران سوریه از جنبه های مختلف و بر اساس سایر نظریه ها مورد پژوهش قرار گرفته است که به شرح زیر است : 103 حشمت زاده و همکاران (١٣٩٩) در مقاله خود با عنوان «راهبرد ایران و ترکیه در مدیریت بحران در منطقه غرب آسیا: مطالعه موردی بحران سوریه » این گونه راهبرد ایران و ترکیه را تشریح میکنند که ایران همواره ابزار دیپلماسی عمومی مبتنی بر قدرت نرم را در راهبرد خود در قبال سوریه حفظ نموده است .
حیدری (١٣٩٩) در مقاله ای با عنوان "تبیین افول اقتدار دولت سوریه از منظر مکاتب روابط بین الملل " تضعیف اقتدار دولت ها در نظام بین المللی را در نتیجه فشار دو نیروی محرکه قوی و موازی، ملی و بین المللی میداند و تضعیف نقش و کارکردهای داخلی دولت ها و در پی آن وقوع تغییرات و تحولات خشونت بار داخلی و فشار قدرت های بزرگ منطقه ای و فرامنطقه ای، عنصر اصلی دولت یعنی حاکمیت آن را به چالش کشیده و افول اقتدار آن را در عرصه سیاست جهانی رقم میزند که این موضوع در مورد کشور سوریه صدق میکند.
احمدی یقین در مقاله خود به این نتایج رسیده است که موضوع سوریه و حفظ بشار اسد برای رهبران روسیه بیشتر ابزاری برای دستیابی به اهداف عمیق تر و عمل گرایانه تر است و این کشور در پی کسب منافع راهبردی خود اهدافی چون حفظ پایگاه طرطوس ، مبارزه با تروریسم ، همکاری با جهان اسلام ، مقابله با تهدیدها و تحریم های غرب و مسأله کریمه ، سیاست نگاه به شرق را در پیش گرفته و در محیط منطقه ای و بین المللی همراه با نقش فعال تر در سازمان ملل به دنبال حفظ تمامیت ارضی سوریه ، جلوگیری از سقوط بشار اسد و یکجانبه گرایی غرب در عرصه های مختلف جهانی است .