خلاصة:
معلّقات سبع یکی از درخشان‌ترین آثار شعری در عصر جاهلی و آیینۀ تمام نمای آن است که فرهنگ آداب و رسوم زندگی مردم و همچنین موقعیّت جغرافیایی و اجتماعی و ادبی آن عصر را نشان می‌دهد. بسیاری از پژوهشگران در زمینه‌های مختلف ادبی بر روی آن کار کردند؛ زیرا معلّقات سبع، شناس‌نامۀ عصر جاهلی است و درک درست این اشعار و بررسی آن‌ها از جوانب مختلف، راهی برای شناخت عصر جاهلی است. ادبیّات عرب به دلیل هم‌جواری جغرافیایی تمدّن‌های عربی و ایرانی از مهم‌ترین دریچه‌های تأثیر فرهنگ و زبان عرب بر ادبیّات فارسی است، اگرچه این تأثیر، متقابل و عمیق است؛ اما بی‌گمان تأثیر ادبیّات عرب بر شاعران دوره‌های آغازین ادبیّات فارسی عمیق‌تر و بزرگ‌تر است. یکی از اهداف اصلی این پژوهش، تحلیل و مقایسۀ اثرپذیری ساختاری و مضمونی شاعران برجستۀ سبک خراسانی در وصف معشوق از معلّقات سبع است. اکثر صاحب‌نظران، متّفقند که شاعران ایرانی در سرودن اشعار مربوط به اطلال و دمن، دنباله رو شاعران عرب بوده‌اند و از شاعران عرب تقلید کرده‌اند. جستار حاضر با روش تطبیقی و رویکرد توصیفی-تحلیلی می‌کوشد تا اثرپذیری ساختاری و مضمونی شاعران برجستۀ سبک خراسانی در وصف معشوق از معلّقات سبع را مشخّص سازد و به این پرسش‌ها پاسخ دهد که میزان تأثیرپذیری شاعران برجستۀ سبک خراسانی در زمینۀ وصف معشوق از شاعران معلّقات چگونه است؟ و کدام شاعر سبک خراسانی تأثیر بیشتری از شاعران معلّقات گرفته است؟
The Suspensions of the Seven is one of the most brilliant works of poetry in the pre-Islamic era and a full-fledged mirror that shows the culture of the customs and life of the people as well as the geographical, social and literary situation of that era. Many scholars in various literary fields have worked on it; Because the suspensions of Saba are the identity of the pre-Islamic era, and the correct understanding of these poems and examining them from different aspects is a way to know the pre-Islamic era. Due to the geographical proximity of Arab and Iranian civilizations, Arabic literature is one of the most important channels of influence of Arabic culture and language on Persian literature, although this influence is reciprocal and deep; But undoubtedly the influence of Arabic literature on the poets of the early periods of Persian literature is deeper and greater. One of the main objectives of this research is to analyze and compare the structural and thematic effectiveness of prominent Khorasani poets in describing the beloved from the suspensions of Saba. Most scholars agree that Iranian poets have followed in the footsteps of Arab poets and imitated Arab poets in composing poems related to Atlal and Daman. The present article tries to identify the structural and thematic effectiveness of prominent Khorasani poets in describing the beloved from the descriptions of Saba with a comparative method and descriptive-analytical approach and to answer the questions that the influence of prominent Khorasani poets in the description of the beloved What about suspended poets? And which Khorasani style poet has been more influenced by suspended poets?
ملخص الجهاز:
٣-٤- اثرپذيري مضموني شاعران سبک خراساني همچون رودکي سمرقندي و عنصري بلخي و فرخي سيستاني و کساني مروزي و منوچهري دامغاني با شعر و ادبيات عرب کاملا آشنا بوده اند و ديوان اشعار شاعران عصر جاهلي و اسلامي و عباسي را مطالعه کرده اند و موضوعي است که خود شاعران فارسي زبان به اين نکته اشاره نموده اند: من بسي ديوان شعر تازيان دارم ز بر تو نداني خواند «ألا هبي بصحنک فاصبحين » (منوچهري: ٨١) اشعار امرؤالقيس در ميان معلقات سبع ، جايگاه ويژه اي دارد.
شاعران فارسي به تاريکي و سياهي بيش از حد، شب هم توجه کرده و گفته اند: شبي گيسو فروهشته به دامن پلاسين معجر و قيرينه گرزن شبي چون چاه بيژن تنگ و تاريک چو بيژن در ميان چاه او من (منوچهري: ٦) فررهخييچسگيوسنه تانريهيدرچشوعن ر زشيب ر رفاه رادق رادزرارزا به شب فراق تچشوبيه عيکش رده م:ردم درويش ناخوش و دشوار (فرخي، ١٣٤٣: ٥١) و بيقراري خود را چنين بيان نموده است : تا چشم من از آن ماه جدا شد اندوه مرا هيچ کران نيست پديدار (فرخي: ١١١) ٥- نتيجه گيري با بررسي و تحليل و مقايسۀ اشعار شاعران سبک خراساني با معلقات شاعران عرب جاهلي، مشخص گرديد که در سروده هاي اين شاعران ، برخي مشابهت هاي لفظي و معنوي وجود دارد به گونه اي که شاعران سبک خراساني براي سرودن شعر طللي به شعراي عرب جاهلي نظر داشته و دنباله رو آنان بوده اند.
(
, 
, 
)
