خلاصة:
در کتاب مقدس عبری و «اگّادا»، برخی از صفات منفی به حضرت ابراهیم، ساره، لوط و یعقوب نسبت داده شده است. بسیاری از این صفات منفی توسط ربّیهای «اگّادا»، متفکران یهودی و محققان توجیه شده است. با توجه به اهمیت این صفات منفی و مهمتر از آن، با توجه به اهمیت توجیهات آنها، این مقاله ﺑـﺎ روش ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ درصدد است «توجیهات ربّیهای اگّادا، متفکران یهودی و محققان از صفات منفی حضرت ابراهیم، ساره، لوط و یعقوب در عهد عتیق» را بررسی کند. حضرت یعقوب نخستزادگی و برکت را به فریب از برادرش عیسو میگیرد. این صفات و دیگر صفات منفی یعقوب از طریق طرح خداوند بودن آنها قبل از تولد او توجیه شده است. حضرت ابراهیم، ساره، هاجر، اسماعیل، لوط و یعقوب به علت نبوت و عصمت، در کتاب مقدس و «اگّادا» از گناهان نسبت داده شده بری هستند. توجیهات این گناهان آنها، گرچه مبتنی بر کتاب مقدس و «اگّادا» است، ولی چون برخی مبتنی بر جبر است، مقبول نیست.
In the Hebrew Bible and the Haggadah, some negative attributes are attributed to Abraham, Sarah, Lot, and Jacob. Many of these negative attributes have been justified by Haggadah rabbis, Jewish thinkers and scholars. Using a descriptive and analytical method and considering the importance of these negative traits and more importantly, considering the importance of their justifications, this paper seeks to examine the justifications of the Rabbis of the Haggadah, Jewish thinkers and researchers about the negative attributes of Abraham, Sarah, Lot and Jacob in the Old Testament. Hazrat Yaqub (PBUH) takes birthright and blessing from his brother Esau by deception. It has been said that these traits and other negative traits of Jacob were among God's plans before his birth. Due to the prophethood and infallibility of Abraham, Sarah, Hagar, Ishmael, Lot and Jacob in the Holy Book and "Aggadah", they are absolved from the attributed sins attributed. Although the justifications for these sins are based on the Bible and "Aggadah", they are not acceptable because some of them are based on predestination.
ملخص الجهاز:
همچنین در خصوص انتقادات مطرحشده و نيز توجيهات ارائهگردیده توسط رَبّيهاي اَگّادا، متفکران يهودي و محققان، چه تحليلي ميتوان ارائه داد؟ در ابتدا به صفات منفي منسوب به حضرت ابراهيم، ساره، لوط و يعقوب( در عهد عتيق (که تمام آنها در سِفْر پيدايش آمده) و نيز در اَگّادا كه توسط رَبّيهاي اَگّادا، متفکران يهودي و محققان مطرح گردیده، اشاره ميشود.
1. حضرت ابراهيم( و معرفی همسرش به عنوان خواهر براي حفظ جان خود و منشأ اين گناه او حضرت ابراهيم( در دو جا، يکي در مصر (سِفْر پيدايش، 12: 10ـ20) و ديگري در جِرار (همان، 20: 1ـ18)، همسرش ساراي يا ساره را از ترس اينکه ممکن است کشته شود، بهعنوان خواهرش معرفي کرد.
راجع به گناه اول حضرت ابراهيم که او همسرش ساره را از ترس اينکه کشته شود به دروغ خواهر خود معرفي کرد، سِيف و اِسْپِرْلِينْگ (Siff and Sperling) ميگويند: قبلاً تصور ميشد که اين روايت غيرعادي سِفْر پيدايش (12: 10ـ20) و بديل آن (سفر پيدايش، 20: 1ـ18؛ نيز، ر.
همچنين در سفر پيدايش (18: 2) از ايستادن سه مرد در مقابل حضرت ابراهيم در «مَمري» سخن به ميان آمده که يکي از آنها بنا بر آيات 1 و 3، خداوند و دو مرد ديگر احتمالاً دو فرشته ملازم او بودهاند (کتاب مقدس شاه جیمز «NKJV»، 2014، سفر پیدایش، 18: 2و3، ص 33).
بنا بر سفر پيدايش (21: 1ـ3) خداوند به اين وعده خود وفا کرد و ساره حامله شد و براي حضرت ابراهيم پسري به نام اسحاق زایيد (نيز، ر.