خلاصة:
هم زمان با گسترش فضای مجازی، بحث مدیریت و کنترل این فضا و به ویژه مدیریت سکوهای ارتباطی هم به میان آمده است. از آنجا که مالکیت و مدیریت سکوهای ارتباطی در اختیار دشمن بوده است، در هنگامه فتنه و آشوب، نقش این ابزار ارتباطی در زمینه سازی برای نفوذ دشمن، به مراتب روش نتر شده است. مدیریت فضای مجازی و کنترل روش های ارتباط و نظارت بر محتواها و ابزارهای ارتباطی، از جمله مسائل مهمی است که همیشه و به خصوص در زمانه ایی که امنیت جامعه به خطر افتاده، مورد توجه قرار گرفته است. در این نوشتار به ضرورت مدیریت فضای مجازی و ابعاد مدیریت آن اشاره شده و لزوم استفاده از زیرساخت های داخلی، تبیین شده است.
ملخص الجهاز:
در شرایطی که کشور جمهوری اسلامی ایران به دلیل مدیریت آشوبها و اغتشاشها، دسترسی به سکوهای ارتباطی خارجی را محدود ساخت، با توجّه به وجود حدود 50 میلیون کاربر فعال و نیمهفعال، این موضوع بهسرعت به یکی از پُرچالشترین موضوعات فضای مجازی تبدیل شد و مسئله مدیریت یا فیلترینگ، موافقان و مخالفانی پیدا کرد.
بر مبنای دو گزاره فوق، یعنی «برجسته بودن بخشی از تکالیف اسلامی» و «برجسته بودن عوامل سلبی در کنار احکام ایجابی»، میتوان گفت از جمله تکالیف دولت و حکومت اسلامی در زمینه رسانه به صورت عامّ، و فضای مجازی به صورت خاصّ، عبارت است از: اوّل: حکمرانی بر فضای رسانه و فضای مجازی و جلوگیری از سلطه بیگانگان، بهویژه دشمنان در این عرصه؛ دوم: جلوگیری از فعالیت رسانهها و شبکههای بِزِهخیز و مراقبت و کنترل دیگر رسانهها جهت عدم نشر محتوای فاسد.
طبعاً فیلترینگ بخشی از فضای مجازی نیز زمانی انجام میشود که مسـئولان به این نتیجه رسیده باشند که مفاسد باز بودن آن، بیشتر از مصالحش است.
ـ توجّه به رعایت احکام و حقوق الهی در استفاده از این فنّاوری، توجّه به خودکفایی و زمینهسازی برای پیشرفت در این حوزه، فرهنگسازی و ترویج سواد رسانه و آگاهیبخشی، تبیین داشتهها و توان داخلی و اعتمادسازی نسبت به فنّاوریهای نوین و زیرساختهای مشابه ایرانی، اقناع مردم و جلب اعتماد عمومی و ایجاد شبکههای اجتماعی جهانی با توجّه به سبک زندگی اسلامی - ایرانی، از جمله زوایایی است که در مدیریت فضای مجازی باید مورد توجّه قرار گیرد.