خلاصة:
ساختار نظام بین الملل متغیر مهمی است که استراتژیها، جهت گیریها و تصمیمات کشورها را در دو سطح داخلی و خارجی تحت تأثیر قرار میدهد؛ به گونه ای که این ساختار در کنار امکاناتی که پیش روی دولتها می گذارد، محدودیتهایی نیز بر رفتار آنها تحمیل می کند. ایران به مثابه کشوری با امتیازات ویژه ژئوپولتیک، ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک در منطقه خاورمیانه، همواره مورد توجه قدرت های بزرگ بوده و نقش کلیدی در تأمین منافع این قدرت ها و پایداری و ناپایداری سیاست های منطقه ای داشته است. با توجه به این امر، سوال اصلی مقاله ی حاضر این است که ساختار نظام بین الملل پساجنگ سرد چه تاثیری بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با آن داشته است؟ فرضیه ی مقاله نیز این گونه مطرح شده است که ماهیت ایدئولوژیک سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با نقد ساختار نظام بین الملل و پیگیری سیاست تغییر وضع موجود، زمینه ساز ایجاد شکاف و واگرایی در روابط با ساختار نظام بین الملل پساجنگ سرد شده است. نتایج مقاله بیانگر این مهم است که از زمان شکل گیری انقلاب اسلامی، به واسطه تاثیر مولفه های ایدئولوژیک در سیاست خارجی، جمهوری اسلامی ایران ساختار نظام بین الملل را در تعارض با اصول و اهداف خود دیده است. در نتیجه، تا امروز سیاست خارجی خود را در مقابله با ساختار نظام بین الملل طرح ریزی کرده است. نوع روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای بوده است.
The structure of the international system is an important variable that affects the strategies, orientations and decisions of countries at both internal and external levels; In such a way that this structure, in addition to the possibilities it offers to governments, also imposes restrictions on their behavior. Iran, as a country with special geopolitical, geostrategic and geoeconomic advantages in the Middle East, has always been considered by the great powers and has played a key role in securing the interests of these powers and the stability of regional policies. Given this, the main question of the present article is what effect did the structure of the post-Cold War international system have on the foreign policy of the Islamic Republic of Iran in relation to it? The hypothesis of the article is that the ideological nature of the foreign policy of the Islamic Republic of Iran by criticizing the structure of the international system and pursuing a policy of changing the status quo, has created a gap and divergence in relations with the structure of the post-war international system. The results of the article indicate that since the formation of the Islamic Revolution, due to the influence of ideological components in foreign policy, the Islamic Republic of Iran has seen the structure of the international system in conflict with its principles and goals. As a result, to date it has devised its foreign policy against the structure of the international system. .
(
, 
, 
)
