ملخص الجهاز:
نقيب دهم شبههزدائىاحمد بهشتى (6) ادامه سؤالات يحيى بن اكثم سؤال چهارم خداى متعال مىفرمايد: و لَو أنَّما ما فِى الأرضِ مِن شَجَرَةٍ أقلامٌ و البَحرُ يَمُدُّهُمِن بَعدِهِ سَبعَةُ أبحُرٍ ما نَفِدَت كَلِماتُ اللّهِ إنَّ اللّهَ عَزيزٌ حَكيمٌ 1 : اگر تمام درختان روى زمين قلم (براى نوشتن) و دريا مركب گردد و هفت درياى ديگر آنرا مدد رسانند، كلمات خدا پايان نمىپذيرد.
آيه مورد بحث، اين مطلب رادر قالب مثالى كه براى عموم قابل فهم باشد بيان كرده و فرموده است: اگر تمام درختانروى زمين قلم گردد و درياى موجود -كه سه برابر خشكى است- مركّب شود و هفتدرياى ديگر به كمك درياهاى موجود بيايد و نويسندگان همه مشغول ثبت و نگارشاسامى و ويژگىهاى مخلوقات شوند، هرگز كلمات يا همان مخلوقات خدا به پاياننمىرسد؛ زيرا او توانا و شكستناپذير و حكيم و تمام كارهايش حكيمانه است.
اگر چنين است، شش آسمان ديگر كجا وچگونه است؟ عرش كجا و چيست و چه جايگاهى دارد؟ خداى متعال فرمود: «....
وانگهى مگر آسمانهاى ديگر فضاهايى است خالى و تهى از آفريدههاى بىحدو حصر الهى؟ امام على(ع) بعد از بيان آفرينش آسمانها مىفرمايد: «ثُمَّ خَلَقَ لإسكانِسَماواتِهِ و عِمارَةِ الصَّفيحِ الأعلى مِن مَلَكوتِهِ خَلقا بَديعا مِن ملائِكَتِهِ و مَلأَ بِهِم فُروجَفِجاجِها و حَشا بِهِم فُتوقَ أجوائِها» 5 : آنگاه خداى متعال براى اسكان در آسمانها وعمران بالاترين سطح ملكوت خويش فرشتگانى بديع آفريد و تمام شكافها و راههاى گشادهآسمانها را به وسيله آنها پر كرد.
مگر ممكناست كه طايفهاى از انسانها بىامام بمانند؟ خداى متعال به ابراهيم(ع) فرمود: «إنّىجاعِلُكَ لِلنّاسِ إماما» 1 (تو را امام همه مردم ساختم).