خلاصة:
این تحقیق با استفاده از چهار معیار اندازهگیری به هنگام بودن گزارشگری مالی شامل: معیار تأخیر در گزارشگری مالی دیر و مک هاگ (1975)، معیار کشف به هنگام قیمت بیکز و براون (2006)، معیار عدم تقارن زمانی خان و واتز (2009) و معیار تأخیر در تعدیل قیمت سهام هو و ماسکوویتز (2005) به بررسی وضعیت گزارشگری مالی شرکتها در بازار اوراق بهادار پرداخته است. هدف تحقیق، کسب شناخت از وضعیت گزارشگری مالی و سرعت تعدیل قیمت سهام با توجه به ویژگی هایی از قبیل عملکرد شرکت، اندازه شرکت و تغییرات محیط مقرراتی حاکم است. فرضیه پژوهش طی سالهای 1380 تا 1390 از طریق بررسی روابط همبستگی با استفاده از نمونهای مشتمل بر 93 شرکت و 1023 مشاهده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مبین عدم وجود همبستگی بین این معیارها و معماری متفاوت آنها است. با وجود شالوده معیارهای مذکور شواهد دلالت بر زمانبندی در افشای گزارش های مالی و ملاحظات محافظهکاری است. به نحوی که شرکتها در تهیه صورتهای مالی گاهی تأخیر، تعجیل و یا عدم افشای برخی اطلاعات نسبت به اطلاعات دیگر را در مناسبات گزارشگری مالی مد نظر قرار میدهند؛ همچنین، سیاستهای افشای اطلاعات مالی شرکت تحت تأثیر اندازه و وضعیت مالی شرکت قرار دارد؛ به نحوی که، سرعت تعدیل قیمت سهام شرکتها بیانگر این موضوع است.
This paper examines relationships among four measures of timeliness of financial reporting: Dyer and McHugh's (1975) reporting lag measure; the Beekes and Brown (2006) price discovery measure; the khan and watts (2009)asymmetric timeliness measure and Hou and Moskowitz (2005) delayed stock price adjustment measure. Hypothesis research were tested with data over the period 1380 to 1390 by Pearson and spearman correlation. The sample covers 93 company listed Tehran stock exchange and 1023 firm-year observations. The result shows that the four measures share a common label, "timeliness", but not much else. The market law can be efficiency, to the extent which reporting lag to be shorter.
ملخص الجهاز:
بررسی همبستگی معیارهای اندازه گیری به هنگام بودن گزارشگری مالی با رویکرد شناخت وضعیت گزارشگری مالی ناشران بورس اوراق بهادار تهران مژگان رباط میلی ١ / حسین علوی طبری 2 چکیده این تحقیق با استفاده از چهار معیار اندازه گیری به هنگام بودن گزارشگری مالی شامل : معیار تأخیر در گزارشگری مالی دیر و مک هاگ (١٩٧٥)، معیار کشف به هنگام قیمت بیکز و براون (٢٠٠٦)، معیار عدم تقارن زمانی خان و واتز (٢٠٠٩) و معیار تأخیر در تعدیل قیمت سهام هو و ماسکوویتز (٢٠٠٥) به بررسی وضعیت گزارشگری مالی شرکتها در بازار اوراق بهادار پرداخته است .
با وجود معیارهای سنجش گزارشگری مالی به هنگام و عدم وجود پژوهش در این زمینه ، این تحقیق بر آن شده است تا از طریق بررسی همبستگی بین معیارهای اندازه گیری گزارشگری مالی به هنگام و تحلیل وضعیت به هنگام بودن انعکاس اطلاعات با توجه به کیفیت و ماهیت اطلاعات در قیمت سهام با مدنظر قراردادن ویژگیهای شرکت ها از منظر اندازه ، وضعیت مالی، عملکرد و مقررات حاکم وضعیت بازار را طی دوره تحقیق مورد مداقه قرار دهد.
در بخش اول ، روابط همبستگی پیرسون و اسپیرمن به صورت پنل بین معیارهای تأخیر در گزارشگری مالی دیر و مک هاگ ، کشف به هنگام قیمت بیکز و براون ، عدم تقارن زمانی خان و واتز و تأخیر در تعدیل قیمت سهام هو و ماسکوویتز که بر حسب سال - شرکت محاسبه شده بودند؛ مورد بررسی قرار گرفت .