خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف تاثیر انعطافپذیری روانشناختی بر گرایش به روابط فرازناشویی با نقش واسطهای نیرومندی من انجام گرفته است. پژوهش حاضر پژوهش همبستگی و از نوع مدلیابی معادلات ساختاری و جامعة آماری پژوهش حاضر کلیة زوجین شهر بیرجند بود. روش نمونهگیری به صورت در دسترس و تعداد نمونه شامل 192 زوج (384 نفر) بود. پرسشنامههایی که به منظور جمعآوری اطلاعات از گروه نمونه در نظر گرفته شدند، عبارت بودند از: پرسشنامة نگرش به روابط فرازناشویی واتلی (2006م)؛ پرسشنامة انعطافپذیری شناختی دنیس و وندورال (2010م)؛ مقیاس نیرومندی من بشارت (1386). برای تجزیهوتحلیل آماری دادهها از مدل معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. طبق نتایج بهدستآمده اثر مستقیم انعطافپذیری روانشناختی بر گرایش به روابط فرازناشویی، اثر مستقیم انعطافپذیری روانشناختی بر نیرومندی من و اثر مستقیم نیرومندی من بر گرایش به روابط فرازناشویی تایید شد. افزون بر آن اثر غیرمستقیم متغیر انعطافپذیری روانشناختی از طریق نیرومندی من بر گرایش به روابط فرازناشویی نیز تایید شده است (01/0>P). بنابراین انعطافپذیری روانشناختی و نیرومندی من تلویحات کاربردی فراوانی در زمینههای پژوهشی و سببشناسی و درمان گرایش به روابط فرازناشویی دارد.
This study aims to explain the effect of psychological flexibility on the tendency to extramarital relationships with the role of ego powerfulness as a mediator in couples. The current research was based on a correlational research and locating the model of structural equation type. The statistical population in this research included couples in Birjand. The sampling method was the accessible type and the number of samples included 192 couples (384 individuals). Questionnaires applied for collecting data from the sample groups included: Whatley's Extramarital Affairs Attitude Questionnaire (2006); Dennis and Vander Wal Questionnaire of Cognitive Flexibility (2010); Besharat Ego Powerfulness Scale (2016). Structural equation model (SEM) was used for statistical analysis of the collected data. According to the findings, the direct effect of psychological flexibility on the tendency to extramarital affairs, the direct effect of psychological flexibility on ego powerfulness, and the direct effect of ego powerfulness on tendency to extramarital affairs were confirmed. In addition, the indirect effect of the psychological flexibility variable through ego powerfulness on the tendency to extramarital affairs has been confirmed (P<0.01). Therefore, psychological flexibility and ego powerfulness have many practical implications in the research fields, etiology, and treatment of extramarital affairs.
ملخص الجهاز:
مـــدليـــابي معـــادلات ســـاختاري تـــأثير انعطاف پذيري روان شناختي بر گـرايش بـه روابـط فرازناشـويي بـا نقـش ميـانجي گـر نيرومندي من در زوجين تاريخ دريافت: ١٣٩٩/٨/٢١ تاريخ تأييد: ١٤٠١/٨/٢٢ کوثر نازينژاد گروه روانشناسي ، دانشکده ادبيات و علوم انساني ، دانشگاه شهيد باهنر کرمان kousarnazinejad@gmail.
ir چکيده پژوهش حاضر با هدف تأثير انعطافپذيري روانشناختي بـر گـرايش بـه روابـط فرازناشويي با نقش واسطه اي نيرومندي من انجام گرفتـه اسـت.
افــزون بــر آن اثــر غيرمســتقيم متغيــر انعطــافپــذيري روان شناختي از طريق نيرومندي من بر گرايش بـه روابـط فرازناشـويي نيـز تأييـد شده اسـت (>P).
ک: ميکـائيلي و همکـاران، ١٣٩٧، ص١-١٦)، ايـن احتمـال مطـرح اسـت کـه برخـورداري هرچـه بيشـتر از انعطافپذيري شناختي به مديريت بهتر هيجانات و نيز حل مسئله در روابـط زناشـويي منجـر شود؛ به طوري که شاره و اسحاقي ثاني (١٣٩٧) نشـان دادنـد انعطـاف پـذيري شـناختي تـوان پيشبيني رضايت زناشويي را به صورت مثبت دارد.
بههرحال با وجود بررسـيهـاي ذکرشـده راجع به رابطة انعطافپذيري شناختي با گرايش به روابط فرازناشويي، اغلب از نقش عوامل واسطهاي دخيل در اين رابطه غفلت شده است که پژوهش حاضر نقش نيرومندي مـن را بـه عنوان ميانجيگر اين ارتباط بررسي ميکند.
پس با توجه بـه يافتـههـا مـيتـوان نتيجه گرفت نيرومندي من و انعطافپذيري روانشناختي مؤلفههاي مؤثري در تبيين و پـيشبينـي مقولة خيانت و گرايش به روابط خارج از چارچوب (فرازناشويي) است.
Frostholm; "Acceptance and Commitment Group Therapy for Health Anxiety – Results from a Pilot Study"; Journal of Anxiety Disorders, 2013, v.
Frostholm; "A Pilot Study of Processes of Change in Group-Based Acceptance and Commitment Therapy for Health Anxiety"; Journal of Contextual Behavioral Science, 2014, v.