یک گزارش تکان ندهنده الأدب والفن

"کلیمانجارو کتابها هم تغییر خواهد کرد و شاید بدون آنکه خرمایمان را حلوا کند و بادمجانمان آفت داشته باشی نامی از ما در کتابها باشد راستی مگر تو دیشب بیدار نماندی و جغرافیا نخواندی؟؟؟ حالا چرا مثل مرده‌ها خوابت برده بیدار شو 70 روز بعد جایی نمانده تا صدای ما را از آنجا بشنوید حالا سالهاست که اخبار نامی از ما نمی‌برد و جاده‌های جهان به بم ختم نمی‌شوند از ارگ هم که خبری نبود برادرم راحت بخواب راحت بمیر به مادران سرزمین مادری‌ام حالا نشسته‌ای و تمام نشسته‌های جهان را به احترام ایستانیده‌ای و من را به اولین آوازهای شنیدنی‌ات مهمان کرده‌ای یک نان و ماست هست با هم می‌خوریم و باز مثل دیروز، مثل هر روز، پونه‌ها در امتداد پینه‌های دستهات خاک می‌شوند و خاک می‌خورند از ماست که بر ماست مادر!!!"