خلاصة:
آینده‌پژوهان معتقدند: «جهان دریایی در سال 2030 به دلیل روند رو به رشد جهانی‌شدن و پیدایش کشورهای در حال ظهور، تقاضا برای منابع جدید و افزایش مصرف‌کنندگان، تقریباً غیرقابل شناخت خواهد بود»؛ بنابراین اقیانوس‌ها در ملاحظات سیاسی و اقتصاد ملی و بین‌المللی باقی‌مانده و درنهایت از اهمیت استراتژیک بسیار بالایی برخوردار خواهند بود. آینده با استفاده از فضای اقیانوس، چالش‌های اقتصادی، اختلافات قانونی، تغییرات اقلیمی با توجه به ملاحظات ژئوپلیتیک جدید، تغییر جبهه قدرت در منطقه اقیانوس هند- اقیانوس آرام و باز شدن منطقه قطب شمال، نیروی دریایی اهمیت استراتژیک خود را همچنان حفظ خواهد کرد و افزایش بهره‌برداری از منابع دریایی و تکیه‌بر قلمرو دریایی برای حفظ جمعیت و حمایت از توسعه اقتصادی و اجتماعی منجر به تنش‌های زیست‌محیطی و اصطکاک‌های سیاسی می‌شود. با عنایت به موارد فوق نویسندگان در این مقاله استدلال می‌کنند که به دلایل برشمرده شده در بالا موقعیت نیروی دریایی در آینده به‌طور فزاینده‌ای برجسته خواهد شد.
Futurists believe that "the maritime world in 2030 will be almost unrecognizable due to the growing trend of globalization and the emergence of emerging countries, the demand for new resources and increasing consumers"; So the oceans will remain in political and national and international economic considerations and ultimately of great strategic importance. The future of the Navy will continue to be of strategic importance, with ocean space, economic challenges, legal disputes, climate change due to new geopolitical considerations, shifting power in the Indo-Pacific region, and the opening of the Arctic. Increased exploitation of marine resources and reliance on maritime territory to preserve population and support economic and social development leads to environmental tensions and political frictions. In view of the above, the authors argue in this article that for the reasons listed above, the naval position will become increasingly prominent in the future.
ملخص الجهاز:
نقش نيروي دريايي در محيط عمليات و جنگ دريايي آينده حميدرامين شايگان ١، حبيب الله سياري ٢، محسن رحماني ٣، عرفان آهنگري 4* دريافت مقاله : ١٤٠٠/٠٧/٢٣ پذيرش مقاله :١٤٠٠/٠٩/٢١ چکيده آينده پژوهان معتقدند: «جهان دريايي در ســـال ٢٠٣٠ به دليل روند رو به رشـــد جهانيشـــدن و پيدايش کشورهاي در حال ظهور، تقاضا براي منابع جديد و افزايش مصرف کنندگان ، تقريبا غيرقابل شناخت خواهد بود»؛ بنابراين اقيانوس ها در ملاحظات ســياســي و اقتصــاد ملي و بين المللي باقيمانده و درنهايت از اهميت اسـتراتژيک بسـيار بالايي برخوردار خواهند بود.
نيروهاي دريايي مدرن نياز به طيف گسترده اي از چارچوب ها و قابليت هاي مبارزه مؤثر دارند، اما گسترش اين فن آوريها به ميزان قابل توجهي مخاطرات متوجه کشتيها و کارکنان را افزايش خواهد داد و چالش هاي بيشتري را براي بسياري از ناوگان ها ايجاد ميکند (١٧ :٢٠١٤ ,Speller).
حتي در طي جنگ سرد که استفاده از تسليحات نظامي اجتناب مي شد، ابرقدرت ها به زيردرياييهاي مجهز به موشک بالستيک تکيه کردند تا بازدارندگي هسته اي خود را حفظ کنند؛ بنابراين ، نقش قدرت دريايي در امنيت بين المللي ادامه خواهد يافت و کشورها همچنان بايد منابع عظيمي را براي ســاخت و نگهداري نيروهاي دريايي اختصــاص دهند، به ويژه که طيف وســـيعي از مأموريت هاي احتمالي در حوزه نيروي دريايي باقي خواهد ماند ,Sloggett) .
(
, 
, 
)
