کدام سینما (فیلادلفیا) مقدمة ومراجعة

"تهرانی تماشاگر در شروع فیلم با قطعهای کوتاهی که به مفهوم معرفی کارآکتر اصلی-سوژه-صورت می‌گیرد به جای دست یافتن به یک دیالوگ‌ سینمائی و درک فضای زمینه‌ای جهت آشنائی با سوژه،در حقیقت در رابطه‌ای در حد فیلم‌های کوتاه خبری تلویزیونی قرار می‌گیرد،که به‌ مفهوم یک خبر فشرده از کسی است که نمی‌شناسیم و در ضمن اتفاق‌ مهمی برای او افتاده که باید مورد توجه ما قرار گیرد و آن ارتقاء موقعیت‌ شغلی اوست که سوژه در این رابطه بسیار احساساتی می‌شود. اگر فیلم می‌خواهد این حقیقت را بیان کند که در فضا برزخ زندگی‌ امروزی همه‌چیز،ایدز،هموسکسو الیته و سیاه امریکائی بودن یک‌ موضوع حقوقی است؟و می‌خواهد به ما زیبائی،لطف،بیهودگی یا فاجعه بودن چنین برزخی را نشان دهد؟پس تأکید و پرداخت سینمائی آن‌ کجاست و در کجای فیلم چنین فضائی ارائه می‌شود؟و اگر چنین است‌ پس صحبت از عدالت و اینکه در دادگاه،مذهب و رنگ و نژاد و جنسیت‌ ملاک نیست،دیگر چیست؟ سینما در دیالوگ با تماشاگر،به مفهوم باور کردن فضای فیلم و بیانی‌ که در آن ارائه می‌شود،از سوی تماشاگر است."