ردپای نایب گربه تا داج سیتی (رد پای گرگ) مقدمة ومراجعة

"ردپای گرگ محمد رضا عرفانی اینکه تیتر این یادداشت را از نقد دکتر کاوسی(بر فیلم قیصر)گرفته‌ام و جرح و وارونه‌اش کردم،برای این است که آقای کیمیایی هم عطف به‌ ماسبق می‌کند و نعل وارونه می‌زند. ردپای گرگ ام ابه مسیری دیگر می‌رود؛پسزمینه در حد یک عکس‌ دسته‌جمعی با مقادیری گفتگوی دکوراتیو ارائه می‌شود،صحنه‌های‌ زندان از حد یک احساس رقت فراتر نمی‌رود،و تمامیت نیروهای فشار و مخالف‌خوان نامرئی،در قالب دو نفر و نصفی،به اقتضای خواست‌ فیلمساز هرازگاهی رخی نشان می‌دهند،خودشان را سکهء یک پول‌ می‌کنند،سپس غیب می‌شوند تا مرد زخمی رقت‌انگیز مجال یابد با خانم‌ هابیشام مدرن آقای کیمیایی،خاطره عشقی رد و بدل کنند و آرتیست اول‌ دست آخر در یک آتراکسیون دمده،به اشتراک مظهر پلیدی،کارگردان و خودش،به سمت دیو سیاهی یورش می‌برند و درازش می‌کنند و بر نعش‌ او همی‌گویند این هم سینمای عصیان و اعتراض."